Η εργασία αφορά το σχεδιασμό σιδηροδρομικού σταθμού και λιμανιού στο Βόλο. Η κατασκευή εκτός από την ενοποίηση των σταθμών μέσων μεταφοράς, αφορά και την ανασύνθεση της προβλήτας στην όποια χωροθετούνται (στην υπάρχουσα εμπορική προβλήτα του λιμανιού). Ο χώρος αξιοποιείται προς όφελος της πόλης φιλοξενώντας ποικίλες δημόσιες δραστηριότητες όπως ξενοδοχείο, συνεδριακό κέντρο, γραφεία.
Σημαντικό ρόλο στη σύνθεση παίζει η πλατεία που λειτουργεί σαν σημείο τομής του μπλοκ πράσινου του δημαρχείου και του χώρου που γεννιέται στα παλιά από την απομάκρυνση του σταθμού, αλλά και της παραλίας του βόλου, της οποίας αποτελεί φυσική συνέχεια. Η πλατεία χωρίζει οριζόντια το κτίριο σε δυο ζώνες, την πρώτη που αφορά τους σταθμούς και τη δεύτερη (λιγότερο δημόσια) με το συνεδριακό κέντρο και τους γραφειακούς χώρους, ενώ τέλος το ξενοδοχείο τοποθετείται γύρω από το σημείο στρέψης της (εκεί όπου στρέφεται για να μετατραπεί σε δώμα).
Στη διάρκεια της μελέτης έγινε έρευνα πάνω σε διάφορους συγχρόνους και νεόδμητους ευρωπαϊκούς σταθμούς που τείνουν να συνδυάζουν διάφορα μέσα μεταφοράς (τρένο, πλοίο, μετρό, προαστιακό, κτλ) με σκοπό την μείωση του χρόνου ταξιδίου και την εξυπηρέτηση των επιβατών. Επιπλέον -όσον αφορά στην πόλη του Bόλου- προσφέρει την ενοποίηση οδικά του κέντρου με την περιοχή των παλαιών και δημιουργεί χώρο πράσινου και δυνατότητες ανάπτυξης προς τα δυτικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της μελέτης, κρίθηκε επίσης προτιμότερο η γραμμή των τρένων να χαραχθεί υπογείως.
Μορφολογικά και δομικά, ο σχεδιασμός εντάσσει οργανικούς πυλώνες μέσα σε έναν ορθογωνικό, παραλληλόγραμμο όγκο, οι οποίοι τον τέμνουν, χωρίς να τον αποδομούν. Εξυπηρετούν την κίνηση και τον φωτισμό, σε άλλες περιπτώσεις δραστηριότητες (εκθεσιακοί χώροι στις πλατείες, αμφιθέατρα), αλλά αποτελούν ταυτόχρονα και τη βασική στατική δομή του.