Θέμα της διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός του νέου ‘Αρχαιολογικού Μουσείου Φιλίππων’ στην έδρα του ομώνυμου δήμου, τις Κρηνίδες Καβάλας. Με μνημεία χαρακτηριστικά της ελληνικής, ρωμαϊκής και παλαιοχριστιανικής περιόδου ο αρχαιολογικός χώρος των Φιλίππων είναι από τους σημαντικότερους στην Ελλάδα. Το αρχαίο θέατρο και τα άλλα αρχιτεκτονικά σύνολα που διατηρούνται καθώς και το Φεστιβάλ Φιλίππων Καβάλας καθιστούν την περιοχή δημοφιλή και άρα υψηλά επισκέψιμη. Τα ευρήματα των ανασκαφών φυλάσσονται στο Μουσείο Φιλίππων και κάποια από αυτά εκτίθενται όμως το ίδιο το κτίριο λόγω του πλήθους των ευρημάτων που έρχονται στο φώς συνεχώς από τις ανασκαφικές εργασίες και άλλων προβλημάτων αδυνατεί να ανταποκριθεί πλέον στην ανάγκη αυτή.
 Κύριος στόχος για αυτήν την εργασία ήταν καταρχήν ο σχεδιασμός ενός λιτού και λειτουργικού μουσείου με όλες τις απαραίτητες υποδομές που θα εναρμονίζεται με τον περιβάλλοντα χώρο του. Επιπλέον μέσω του ίδιου του σχεδιασμού και του κτιριολογικού προγράμματος η δημιουργία ενός κέντρου ευρύτερου πολιτιστικού ενδιαφέροντος που θα συγκεντρώνει επιπλέον δραστηριότητες. Το οικόπεδο στο οποίο εφαρμόζεται η πρόταση είναι μια ευρύτερη περιοχή με διάφορες χρήσεις και ορίζεται από τον αρχαιολογική περιοχή, το χωριό και τον κεντρικό δρόμο και είναι ουσιαστικά η είσοδος του επισκέπτη στον αρχαιολογικό χώρο. Αφορμή για την σύλληψη του μουσείου στάθηκε καταρχήν η εγγύτητα του με το αρχαίο θέατρο η ανάγνωση των μερών του οποίου έγινε υπό το πρίσμα της κίνησης του επισκέπτη. Η ίδια η μορφή του οικοπέδου επίσης μαζί με τους γύρω άξονες και τα σημεία πρόσβασης σε αυτό λειτούργησαν ως οδηγός για τη χάραξη της βασικής μορφής.
 Έτσι, το μουσείο αποτελείται από δύο επίπεδα με την κύρια έκθεση, τις περιοδικές εκθέσεις, το πωλητήριο και το καφέ να βρίσκονται στο πάνω επίπεδο και στο δεύτερο που είναι ημιυπόγειο να συγκεντρώνονται κάποιες βοηθητικές λειτουργίες- παραλαβή, αποθήκες, εργαστήρια, γραφεία- ενώ ένα μέρος του- που επικοινωνεί με το πάνω επίπεδο-έχει και χώρους για το κοινό-βιβλιοθήκη/αρχείο και αμφιθέατρο. Ο σκελετός του κτιρίου αποτελείται από πλάκες μπετό και έναν κάνναβο κολονών ενώ οι τοίχοι επενδύονται με πλάκες μαρμάρου skra tavernitis. Το κτίριο υψώνεται από το έδαφος 1,5μ. για να προσφέρει φως στο κάτω επίπεδο μέσω περιμετρικού διαδρόμου ενώ ο φωτισμός του χώρου έκθεσης γίνεται από σχισμές στην οροφή και από άνοιγμα στην ανατολική όψη. Ο χώρος της μόνιμης έκθεσης ύψους 5μ. χωρίζεται από τοίχους 0,8εκ. και περιμετρικούς και διαγώνιους διάδρομους διέλευσης σε τέσσερις αίθουσες με χρονολογική θεματική. Την είσοδο του κτιρίου και τον περιβάλλοντα χώρο του ορίζει κυκλική μικρή πλατεία στρωμένη με λίθους στην οποία εκτίθενται υπαίθρια σε βάσεις ευρήματα. Στα αριστερά της υπάρχει χαμηλή δεξαμενή με νερό και βάσεις, μεγάλο κάθισμα ενώ το τοπίο συμπληρώνουν στοιβαγμένοι ντόπιοι μεγάλοι λίθοι . Τέλος γίνεται ένας ανασχεδιασμός του χώρου με τις πρασιές γύρω από το σημείο εφαρμογής και προστίθενται σημεία για στάθμευση.