Τοποθεσία:
Η τοποθεσία του γυμνασίου είναι στον Άναυρο του Βόλου, κάτω από το λόφο της Γορίτσας. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται συγκεντρωμένα και άλλα σχολικά συγκροτήματα και όπως και στην Γ. Δήμου η περιοχή αποτελεί βασικό εκπαιδευτικό κέντρο για την πόλη. Το οικόπεδο βρίσκεται στις οδούς Απόλλωνος, Περσέος, Σειρήνων και Ορμηνίου. Συνορεύει από τα Νοτιοδυτικά με το Αθλητικό Κέντρο της περιοχής, με την Απόλλωνος, και με κατοικίες στις άλλες όψεις, ενώ η Περσέος και η Σειρήνων δεν παραλαμβάνουν κινήσεις οχημάτων καθώς είναι βοηθητικές οδοί για τα οχήματα των απέναντι κατοικιών. Στη θέση αυτή βρίσκεται ήδη το 2ο Γυμνάσιο του Βόλου και η μελέτη αποτελεί ανακατασκευή του προϋπάρχοντος σχολικού κτιρίου. Στη θέση αυτή μελετάμε ένα 12θέσιο Γυμνάσιο 360 μαθητών, προβλέπονται δηλαδή 30 μαθητές για κάθε αίθουσα. Η κατασκευή ακολουθεί το κτιριολογικό πρόγραμμα του οργανισμού σχολικών κτιρίων.
Βασικοί στόχοι:
Ο σκοπός ήταν να αποφευχθούν κάποιοiσκόπελοι που συναντάμε συχνά σε σχολικά κτίρια και είναι στοιχεία δυσάρεστα για τους μαθητές όπως το μοντέλο του σχολείου ‘φυλακή’ όπου το κτίριο οργανώνεται με στόχο την έντονη επίβλεψη των μαθητών . Άλλος στόχος ήταν να δημιουργηθεί μία προστασία του ιδιωτικού χώρου από τον δημόσιο χωρίς μεγάλη χρήση των ψηλών καγκέλων που συναντάμε σχεδόν σε όλα τα σχολεία. Επίσης βασικός άξονας υπήρξε και η ελεύθερη διάταξη των χώρων διδασκαλίας ώστε να αποφευχθεί η αίσθηση του ‘ξενοδοχείου’, αλλά και η ελεύθερη κίνηση των μαθητών στους χώρους του σχολείου. Το προαύλιο καθώς είναι σαφώς πολύ σημαντικό στοιχείο στην καθημερινότητα των μαθητών, είναι συγχρόνως χώρος παιχνιδιού αλλά και κοινωνικής συναναστροφής, θα πρέπει να έχει έναν πρώτο ρόλο στην διαμόρφωση της διάταξης του σχολείου. Σκοπός ήταν η έννοια του προαυλίου να μην είναι αυστηρά καθορισμένη σε έναν πολύ συγκεκριμένο χώρο ώστε ο μαθητής να μην έχει την αίσθηση του περιορισμού αλλά και να δημιουργηθούν πολλαπλοί χώροι κοινωνικοποίησης όπου ο μαθητής θα μπορεί να βρει τη δική γωνιά αλλά και που δε θα έχουν σε μεγάλο βαθμό την αδιάκοπη επίβλεψη των καθηγητών.
Κεντρική Ιδέα και εξέλιξη:
Με αυτούς τους βασικούς άξονες αναζητήσαμε μία δομή που να μπορεί να μας δώσει ένα μοντέλο που να ικανοποιεί τις παραπάνω απαιτήσεις. Έτσι προέκυψε η ιδέα μιας πτύχωσης που αναδιπλώνεται στο χώρο η οποία σε ένα βαθμό διαμορφώθηκε με βάση τις ‘καταστάσεις ιδιωτικότητας’ που δημιουργούσε. Από την πτύχωση αυτή κρατήσαμε μερικά μόνο κομμάτια με βάση τις κινήσεις που δημιουργούνταν και με σκοπό να προκύψουν κάποιες οπτικές φυγές σε σημεία ενδιαφέροντος. Οι κτιριακοί όγκοι οργανώνονται γύρω και πάνω σε αυτή την πτύχωση και οι κατόψεις τους διαμορφώνονται από δύο βασικούς άξονες που σχετίζονται με τη σχέση του οικοπέδου με τον κεντρικό δρόμο και το αθλητικό κέντρο αντίστοιχα. Ο παρατηρητής μπορεί να περπατήσει και να αντιληφθεί στο σύνολο την κατάσταση αυτή που προκύπτει από τις εσοχές και τις προεξοχές της πτύχωσης καθώς οι όγκοι ενοποιούνται από ένα κοινό, ευανάγνωστο στοιχείο που είναι κάποιες γεφυρώσεις. Για να εξυπηρετηθεί ο αρχικός στόχος για μία ελεύθερη κίνηση από και προς τις σχολικές αίθουσες, η πρόσβαση στις αίθουσες διδασκαλίας γίνεται εξωτερικά και ανεξάρτητα για την κάθε αίθουσα. Από τον τρόπο που είναι οργανωμένοι οι κύριοι κτιριακοί όγκοι προκύπτουν τέσσερις προαυλιακοί χώροι που γίνονται πιο διακριτοί μέσα από μικρές υψομετρικές διαφορές και χρήση διαφορετικού υλικού. Σκοπός για τoσχηματισμό πολλαπλών προαυλιακών χώρων είναι ο μαθητής να βρίσκει διαφορετικούς χώρους κοινωνικοποίησης, με διαφορετική ταυτότητα η κάθε γωνιά και που πιθανόν θα συσχετιστούν με τις αίθουσες στις οποίες διδάσκεται η κάθε τάξη.