Πρόκειται για μια μελέτη επέκτασης και αναδιαμόρφωσης των πολυτεχνικών σχολών του πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ως περιοχή σχεδιασμού ορίζεται το υπάρχον οικόπεδο του πανεπιστημιακού συγκροτήματος, το νοτιοδυτικό τμήμα των Παλαιών, και το τρίγωνο μεταξύ των οδών Σέκερη, Αλαμάνας και λεωφόρου Αθηνών.
  Εν μέσω παρατήρησης συλλέχθηκαν στοιχεία για την καθοδήγηση της πορείας του σχεδιασμού και της σύνθεσης. Η πληθυσμιακή ομάδα των φοιτητών που δραστηριοποιείται στον αστικό ιστό , η μορφολογία και γεωγραφία της πόλης, τα όρια της περιοχής μελέτης καθώς και η σχέση με το άμεσο γειτονικό περιβάλλον, τα όρια της περιοχής, αποτέλεσαν σημαντικές παρατηρήσεις.
  Οι κοινές δραστηριότητες της πολυπληθούς, ομοιογενούς , πληθυσμιακής ομάδας των φοιτητων, οι συγκεντρωμένες αφετηρίες-κατοικίες τους, σε συνδυασμό με τον συμπαγές χαρακτήρα του κέντρου της πόλης του Βόλου μορφοποιούν ένα ελεύθερο, ασχεδίαστο, αυθόρμητα σχηματιζόμενο campus στον αστικό ιστό το οποίο ταυτόχρονα αποτελεί ένα βασικό τροφοδοτικό σύστημα για την πόλη στον οικονομικό ,πολιτισμικό, ψυχαγωγικό και κοινωνικό τομέα.
  Στόχος είναι ο σχεδιασμός ενός πυρήνα στον πανεπιστημιακό χώρο , ικανού να συνδιαλλαγεί με τον ήδη υπάρχον στην πόλη καθώς και η σύνδεση αυτών. Νέες προσθήκες στο πανεπιστημιακό συγκρότημα αποτελουν το κτίριο των ηλεκτρολόγων μηχανικών, μια βιβλιοθήκη, αθλητικές εγκαταστάσεις, φοιτητική λέσχη, εργαστήρια αρχιτεκτόνων μηχανικών και καμαρίνια διπλωματικών, κοινό αμφιθέατρο, γραφεία κοσμητείας, και φοιτητικές εστίες.
  Ως συνδετικός άξονας του αστικού ιστού και του πανεπιστημιακού συγκροτήματος, αλλά και ως κεντρικός άξονας για τον σχεδιασμό,χαράχθηκε ένας ποδηλατόδρομος που διέρχεται απο το παραλιακό μέτωπο, ενώ τροφοδοτεί και διασχίζει τον πανεπιστημιακό χώρο.