Ο παλαιός σιδηροδρομικός σταθμός αποτελεί ένα σημαντικό αμφιλεγόμενο θέμα για την πόλη της Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στη δυτική είσοδο της πόλης και πλέον λειτουργεί ως εμπορευματικός σταθμός, καθώς ως επιβατικός λειτουργεί ο νέος σιδηροδρομικός σταθμός. Η επέκταση του ιστού της πόλης είχε ως αποτέλεσμα να αποτελεί σήμερα μια αστική ασυνέχεια και μια προβληματική για τους κατοίκους περιοχή.
Κατά διαστήματα έχουν γίνει προτάσεις για την απομάκρυνση του σταθμού και του εμπορικού λιμανιού από στο συγκεκριμένο σημείο ώστε η περιοχή αυτή να αποδοθεί στην πόλη. Να υπάρξουν νέες χρήσεις που θα αναβαθμίσουν τη δυτική είσοδο και θα αλλάξουν την ισχύουσα κατάσταση.

Στόχος λοιπόν της διπλωματικής εργασίας, είναι η ανάπλαση του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού και η ενσωμάτωσή του στον αστικό ιστό σε επίπεδο χαράξεων, κλίμακας, διαμόρφωσης του δημόσιου χώρου και επιλογής χρήσεων ανάκτησης πλούσιου δημόσιου χώρου από την πόλη και χώρους αναψυχής.
Επιχειρούνται χαράξεις για την άρθρωση της περιοχής μελέτης με τον ιστό με την επέκταση των οδών της ευρύτερης περιοχής εντός και προσαρμογή τους στην περιοχή διαμορφώνοντας έτσι τις σημαντικότερες διαδρομές. Οι σιδηροδρομικές γραμμές διατηρούνται για την οριοθέτηση των κτιριακών όγκων αλλά και για να σηματοδοτούν την προηγούμενη χρήση επαναφέροντας μνήμες αστικής αίγλης για την πόλη.
Η επιλογή των χρήσεων στηρίχτηκε τόσο στις υπάρχουσες χρήσεις της ευρύτερης περιοχής όσο και στην στόχευση να αποτελέσει η εν λόγω περιοχή πόλο έλξης οικονομικών-εμπορικών-επιχειρηματικών-ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων αλλά και από τη μεριά των ίδιων των κατοίκων να ανακτηθεί μια συνείδηση αστικής-πολιτιστικής αίγλης.
Το ζήτημα της αρχιτεκτονικής επίλυσης των κτιρίων περιορίστηκε στην τυπολογική αντιμετώπισή τους. Αυτό γιατί στόχος ήταν η επανένταξη της περιοχής μελέτης σε επίπεδο διαμόρφωσης του δημόσιου χώρου και επιλογής χρήσεων με σκοπό κατά το δυνατόν την αυτόνομη πολιτιστική-οικονομική και πιθανόν καλλιτεχνική λειτουργία της εν λόγω περιοχής και όχι η οριστική μορφή των κτιρίων.

Η πρόταση ανάπλασης του παλαιού σιδηροδρομικού σταθμού έγινε με τη λογική να αποτελέσει έναν αστικό πόλο έλξης ανταγωνιστικό ως προς το κέντρο της πόλης. Μια πρόταση οριοθέτησης του κτιστού-άκτιστου, χρήσεων, διαμόρφωσης του δημόσιου χώρου, το οποίο μπορέσει να χρησιμοποιηθεί σε επόμενο στάδιο ως βάση για την πληρέστερη αρχιτεκτονική επίλυση, πιθανά, των κτιρίων, ώστε να αποτελέσει ένα πλήρες σχέδιο-πρόταση για την τελική ανάπλαση της περιοχής.