Η σύγχρονη περίοδος χαρακτηρίζεται ως μια εποχή όπου η φύση της εργασίας υφίσταται αλλαγές. Η τηλεργασία που εδραιώθηκε από τα απόνερα της πανδημικής κρίσης άλλαξε ριζικά τον τρόπο που επιλεγούμε να δουλέψουμε αλλά και να ζήσουμε. Τα ευέλικτα ωράρια, η αποκεντροποίηση, οι νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν και ο ενθουσιασμός της εξερεύνησης του κόσμου έκανε τον τρόπο ζωής των Ψηφιακών Νομάδων πολύ ελκυστικό, ειδικότερα στα άτομα που είναι στα πρώτα βήματα της εργασιακής τους ζωής.

 Τι διαφοροποιεί όμως, τον ψηφιακό νομά από τον τουρίστα; Θέλουμε σαν χώρα να προσελκύσουμε ακόμα περισσοτέρους τουρίστες που ψάχνουν την βραχυπρόθεσμή ανεμελιά ή χρειαζόμαστε άτομα που να αφουγκράζονται τον πραγματικό παλμό της Ελλάδας;

 Η παρούσα διπλωματική εργασία εστιάζει στο σχεδιασμό ευέλικτων δομών κατοίκησης όπου μόνιμοι κάτοικοι και (ημι)νομάδες συνομιλούν στην πόλη του Βόλου σε μια προσπάθεια δημιουργίας αλληλοϋποστηριζόμενων κοινοτήτων με μακροχρόνιες σχέσεις που υπόσχονται τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των νέων πολιτών και την εδραίωση του Βόλου ως ένα πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο.