Οι Πομάκοι ή αλλιώς οι άγνωστοι συμπατριώτες μας, είναι μια φυλή ορεσίβιων αγροτών και κτηνοτρόφων εγκατεστημένοι στον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης, Ροδόπης και Έβρου. Μέχρι και σήμερα εξακολουθούν να αποτελούν μια παρεξηγημένη πληθυσμιακή ομάδα , που μέσα στα γεωγραφικά σύνορα του ελληνικού κράτους  αναζητά την εθνική της ταυτότητα. Το πότε εγκαταστάθηκαν μόνιμα στις συγκεκριμένες περιοχές δεν μαρτυριέται από καμία επίσημη πηγή των αρχαίων ή μέσων χρόνων. Σήμερα ξεχωρίζουν εξαιτίας της ιδιωματικής τους γλώσσας , της θρησκείας τους αφού έχουν ασπαστεί το μουσουλμανισμό καθώς και των οικογενειακών και θρησκευτικών παραδόσεων τους που έχουν διατηρήσει ζωντανές στο χρόνο. Μέσα σε ένα μεταβαλλόμενο κοινωνικά περιβάλλον σημαντικός προβληματισμός αποτελεί η κοινωνική οργάνωση των πομάκικων χωριών και πιο συγκεκριμένα,  η θέση της γυναίκας σε αυτή που δεν θα μπορούσε να μείνει ανεπηρέαστη. Η έρευνα, καταλητικά, ολοκληρώνεται με μια προσπάθεια καταγραφής του αρχιτεκτονικού και πολεοδομικού σχεδιασμού ενός ορεινού παραδοσιακού οικιστικού συνόλου , τη Μέδουσα.