Η Έρευνα εστιάζει στη σχέση του φυσικού φωτός και την επίδραση που έχει μέσαστον αρχιτεκτονικό χώρο. Ξεκινώντας από την προϊστορία αυτής της σχέσηςμελετούμε σε διαφορετικές εποχές την επίδραση του φυσικού φωτός και πως εξελίχθηκε και εξελίσσεται ως παράγοντας σχεδιασμού σε διάφορους τύπουςκτηρίων από μουσεία, εκκλησίες μέχρι και απλές κατοικίες . Η εξέλιξη της “τέχνης” του φυσικού φωτισμού περνάει από τρεις φάσεις με το πέρασμα των χρόνων(προβιομηχανική, βιομηχανική, μεταβιομηχανική ) . Την εξέλιξη αυτή επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό η εμφάνιση του τεχνητού φωτισμού. Ως αποτέλεσμα της εφεύρεσης αυτής , στη σύγχρονη εποχή ,η σωστή “εκμετάλλευση” του φυσικούφωτός δεν έχει την ίδια επίδραση που είχε σε προηγούμενες εποχές . Τα ηνία της ανάγκης για σωστή διαχείριση του φωτός στα κτήρια όμως συνεχίζουν να κρατάνε γερά αρκετοί σύγχρονοι αρχιτέκτονες . Εστιάζοντας στους πιο αναγνωρισμένους της σχέσης αυτής (φυσικού φωτός- κτηρίου) Le Corbusier , Tadao Ando και Peter Zumthor αναλύουμε μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά και παραδειγματικά έργα τους . Διαφαίνεται ότι ο κάθε ένας ξεχωριστά χρησιμοποιεί δικές του τεχνικές σε κάθε τύπο κτηρίου για την επίτευξη μιας σχέσης φωτός και κτήριού.