Η αρχιτεκτονική πρόταση της παρούσας διπλωματικής εργασίας, αφορά την διαχείριση της εγκαταλελειμμένης καπναποθήκης του Εθνικού Οργανισμού Καπνού, η οποία βρίσκεται στο κέντρο του Βόλου. Το θεωρητικό μας πλαίσιο βασίζεται αρχικά στις καταγραφές και στις ερμηνείες που παράξαμε μέσω της ομάδας Κέντρο Αρχιτεκτονικής Υστερίας και Λοιπών Άλλων (2020). Για τον σχεδιασμό του, αντλούμε ερεθίσματα περί επανάχρησης υλικών από εγκαταλελειμμένα κτήρια και από το απόθεμα της πόλης και βασιζόμαστε στις κατασκευαστικές τεχνικές που κατακτήσαμε από την εμπειρία μας ανά τα χρόνια στο Εργαστήριο Επεξεργασίας Ξύλων και Μετάλλων, της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Ως σχεδιαστές, αισθανόμαστε την ανάγκη να καταναλώνουμε (οικοδομώντας) ελεγχόμενα και με ευαισθησία. Κατά την γνώμη μας, οι αρχιτεκτονικές ποιότητες, που μας ενδιαφέρει να εξετάσουμε στην παρούσα διπλωματική εργασία, βασίζονται στην μεταποίηση και την επανάχρηση των υλικών, με τρόπο που να ελαχιστοποιεί το οικολογικό μας αποτύπωμα, στον βαθμό που η -για την ώρα- τεχνογνωσία μας το επιτρέπει. Ως σχεδιαστική αρχή, θέτουμε τις δομές ενδιάμεσης κλίμακας, οι οποίες φροντίζουμε να τοποθετούνται με τέτοιο τρόπο σε κάθε όροφο, ούτως ώστε πάντοτε να βρίσκονται σε απόσταση από τους περιμετρικούς τοίχους και τον σκελετό της καπναποθήκης. Κατ’ επέκταση, προτείνουμε την διαχείριση του κτηρίου από μια οργανωμένη αρχιτεκτονική κολεκτίβα, η οποία ενδιαφέρεται να καταπιαστεί τόσο με την αυτό-παραγωγή του εργαστηριακού της χώρου, όσο και με τα άτομα της πόλης που ενδεχομένως να ενδιαφέρονται να εκπαιδευτούν και να καταπιαστούν με τις κατασκευές μικρής κλίμακας. Επιπλέον, για να ενσωματώσει ο χώρος περισσότερες ανάγκες, πέρα από τις κατασκευές, προτείνουμε το κτήριο να αποτελεί πέρα από εργαστήριο έναν ανοιχτό πολιτιστικό χώρο στον οποίο μπορεί να απολαμβάνει και να εκφράζεται ελεύθερα. Έτσι, η ανοιχτή δομή που προτείνουμε εμπεριέχει συμπληρωματικά προγράμματα όπως θεατρική σκηνή, χώρους χορού, εκθέσεων και σεμιναρίων, χώρους απλών συζητήσεων και συμποσίων, καθώς επίσης και προσβάσιμα αναγνωστήρια, που αναφέρονται σε όσα άτομα ενδιαφέρονται για να γνωρίσουν ένα συμμετοχικό περιβάλλον.
