Οι ιστορίες τρόμου αποσκοπούν στο να τρομάξουν, να σοκάρουν, ακόμη και να απωθήσουν το ίδιο τους, το κοινό. Κύριος στόχος ενός μυθιστορήματος, μιας ταινίας ή μιας τηλεοπτικής εκπομπής τρόμου, είναι να προκαλέσει ένα συναίσθημα ανασφάλειας μέσω τρομακτικών εικόνων, θεμάτων και καταστάσεων. Παρότι η ιδέα του τρόμου παραπέμπει σε κάτι αποκρουστικό και απειλητικό, πολλοί αναγνώστες και θεατές εξακολουθούν να έλκονται από τις μυθοπλασίες του, αντί να αποστρέφονται από αυτές. Κύριος στόχος αυτής της ερευνητικής εργασίας, είναι η διερεύνηση δια μέσου παραδειγμάτων του γιατί οι ιστορίες τρόμου αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης λογοτεχνίας. Μετά από μία σύντομη αναφορά στις απαρχές των ιστοριών τρόμου θα αναλυθεί το γοτθικό μυθιστόρημα, η πρώτη επίσημη εμφάνιση του τρόμου στο λογοτεχνικό πλαίσιο. Αφού, εξηγηθεί η ειδοποιός διαφορά μεταξύ της μυθοπλασίας του τρόμου και του γοτθικού μυθιστορήματος, θα ακολουθήσει ανάλυση της πλοκής των πιο εικονικών έργων του είδους. Κατά την ανάλυση των παραδειγμάτων δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην υπογράμμιση των στοιχείων του γοτθικού μυθιστορήματός στο εκάστοτε παράδειγμα. Στη συνέχεια θα διερευνηθεί εν συντομία η μετεξέλιξη του γοτθικού μυθιστορήματος στα πιο σύγχρονα έργα τρόμου, καθώς και ποιοι παράγοντες στο πλαίσιο της εποχής επηρέασαν αυτή τη μετατροπή. Με παρόμοια προσέγγιση μελέτης , θα αναλυθούν κατά χρονολογική σειρά επιπλέον παραδείγματα από σύγχρονα μυθιστορήματα τρόμου. Τέλος, τα συμπεράσματα γύρω από το είδος του τρόμου που καταγράφονται στο καταληκτικό κεφάλαιο της εργασίας αποτελούν απόρροια της ερμηνείας των παραδειγμάτων και των αναφορών που προαναφέρθηκαν στα αρχικά κεφάλαια. Μέσω αυτού του κεφαλαίου αποσκοπώ στο να αναλύσω την προσωπική μου σκοπιά γύρω από την εξέλιξη αυτού του λογοτεχνικού είδους, τις αφηγηματικές τεχνικές που το χαρακτηρίζουν και το λόγο που το δέλεαρ του τρόμου παραμένει αναλλοίωτο στο πέρας του χρόνου.