Η βιομηχανική κληρονομιά είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς. Με τον όρο βιομηχανική κληρονομιά αναφερόμαστε στα κατάλοιπα του βιομηχανικού πολιτισμού που φέρουν ιστορική τεχνολογική, κοινωνική, αρχιτεκτονική και επιστημονική αξία. Ο βιομηχανικός πολιτισμός έχει αφήσει στο πέρασμά του υλικά και άυλα κατάλοιπα, τα οποία οφείλουμε να προστατέψουμε και να διατηρήσουμε. Η αναγνώριση της αξίας της βιομηχανικής κληρονομιάς εξελίχθηκε μέσα από τις δράσεις και τον αγώνα ευαισθητοποιημένων ατόμων και φορέων.

Στον ελλαδικό χώρο, η βιομηχανική δραστηριότητα ξεκινά την δεκαετία του 1870. Από το 1990 παρατηρείται εντονότατα ο κατακερματισμός της βιομηχανικής παραγωγής και η διακοπή λειτουργίας των εργοστασίων. Οι γρήγοροι ρυθμοί της αποβιομηχάνισης είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία βιομηχανικών καταλοίπων (κτίρια, μηχανήματα, εταιρικά έγγραφα), τα οποία εγκαταλείφθηκαν ως επί το πλείστον διασκορπισμένα σε όλη την ελληνική επικράτεια. Σήμερα, η εγκατάλειψη των παλιών βιομηχανικών κτιρίων και συγκροτημάτων, που βρίσκονται διάσπαρτα στον αστικό ιστό των πόλεων, αποτελεί φαινόμενο που το διαπιστώνουμε ρίχνοντας μια ματιά γύρω μας. Ωστόσο, όλα αλλάζουν και τίποτα δεν παραμένει όπως ήταν πριν. Έτσι και τα αχρηστεύμενα βιομηχανικά κτίρια έχουν την δυνατότητα να μετασχηματίζονται, προκείμενου να εξυπηρετούν τις ανάγκες των σύγχρονων πόλεων.

Η παρούσα ερευνητική εργασία γίνεται στα πλαίσια της βιομηχανικής κληρονομιάς, ως τμήμα της πολιτιστικής κληρονομιάς. Προσπαθεί να διερευνήσει το πως και σε τι βαθμό γίνεται αντιληπτή η αξία και η ανάγκη επανάχρησης της βιομηχανικής κληρονομιάς στην ελληνική πόλη με παράδειγμα έρευνας την Καρδίτσα και το εγκαταλειμμένο κτίριο της Ηλεκτρικής Εταιρείας της πόλης. Στα πλαίσια διεξαγωγής της εργασίας διεξήχθη δειγματοληπτική έρευνα απευθυνόμενη αποκλειστικά σε πολίτες της Καρδίτσας. Ως μέθοδος συλλογής δεδομένων, επιλέχθηκε η χρήση ερωτηματολογίου και η διεξαγωγή συνεντεύξεων.