Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να απαντήσει στο τελείως γενικό ερώτημα, γιατί είναι έτσι η Ελληνική πόλη και συγκεκριμένα γιατί είναι έτσι ο Βόλος. Τον σύνθετο αστικό ιστό συνθέτουν από τη μία το πλήθος των Γενικών Οικοδομικών κανονισμών και από την άλλη τα ειδικά ρυθμιστικά σχέδια της κάθε περιοχής. Το κύριο ερευνητικό ενδιαφέρον περιστρέφεται κυρίως γύρω από το skyline της πόλης με τα ύψη και τα εμβαδά των οικοδομών να φαίνεται να πλήττουν τον ελεύθερο, προσπελάσιμο δημόσιο χώρο. Ο στόχος της εργασίας είναι επιλέγοντας δύο Ο.Τ. στο κέντρο του Βόλου να αναλυθεί πως αλλάζει το skyline μέσα από τους τέσσερεις πιο πρόσφατους ΓΟΚ, δηλαδή των ΓΟΚ 55 που δίνει και την αφετηρία για τις πολυώροφες οικοδομές στην πόλη. Η έρευνα χωρίζεται σε δύο μέρη, αρχικά το γενικό κομμάτι με μια ιστορική αναδρομή στην ιστορία των ΓΟΚ από τις απαρχές του Ελληνικού Κράτους και με συμπεράσματα της σύγκρισης των διάφορων στοιχείων των κανονισμών. Το δεύτερο κομμάτι βασίζεται στην ιστορία της πόλης και τα γεγονότα που ώθησαν στην θέσπιση των διάφορων ανά τα χρόνια ειδικών οικοδομικών κανονισμών, με ορόσημο την ανακατασκευή της πόλης μετά τους σεισμούς και τις πλημμύρες τις δεκαετίας του 1950. Τέλος εστιάζουμε σε ένα κομμάτι της οδού Μαυροκορδάτου, όπου στην επιμήκους τομή του εφαρμόζονται τα ευρήματα της σύγκρισης του πρώτου μέρους της έρευνας, κρατώντας ωστόσο ένα σταθερό σημείο, απομεινάρι της πόλης πριν την μεγάλη ανοικοδόμηση. Τέλος στα συμπεράσματα αναφέρεται πως έχει αλλάξει η πόλη γύρω από αυτών τον πυρήνα και πως έχει η σημερινή κατάσταση.