Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο την ανάλυση των χωρικών κατασκευών στο έργο του Άγγλου συγγραφέα J.R.R. Tolkien, με τίτλο «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών». Ο ίδιος ο συγγραφέας θεωρείται από πολλούς, ο πατέρας της λογοτεχνίας του φανταστικού και έχει θέσει τα θεμέλια για τα αμέτρητα έργα αντίστοιχου λογοτεχνικού είδους που ακολούθησαν. Η αγάπη του για τις εκτενείς χωρικές περιγραφές είναι ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά του τρόπου γραφής του.

Η ανάλυση γίνεται πάνω στο πρώτο βιβλίο της τριλογίας, με τίτλο «Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», αφού περιέχει μεγάλο δείγμα των περιγραφών αυτών. Κατά τη δημιουργία του «Δευτερεύοντος Κόσμου», μιας φανταστικής ιστορίας, δεν υπάρχουν στ´αλήθεια φυσικά τοπία, αλλά όλοι οι χώροι έχουν προκύψει από τη σχεδιαστική διαδικασία και για την εξυπηρέτηση κάποιου σκοπού. Μπορούν, λοιπόν, να θεωρηθούν προϊόντα αρχιτεκτονικής, με τον συγγραφέα να είναι ο αρχιτέκτονας ολόκληρου του φανταστικού αυτού κόσμου.

Επιχειρείται, λοιπόν, η μελέτη των διαφορετικών χρήσεων του τοπίου ως ένα αφηγηματικό μέσο, ώστε ο συγγραφέας και ταυτόχρονα «αρχιτέκτονας», να επιτύχει την εδραίωση και την κατανόηση του φανταστικού κόσμου που κατασκευάζει. Παράλληλα, δημιουργεί μια αληθοφανή μυθοπλασία, εισάγοντας πολιτιστικά, λαογραφικά και ιστορικά χαρακτηριστικά, δημιουργώντας διαφορετικές ατμόσφαιρες, σκηνοθετώντας την πλοκή και ορίζοντας τον ρυθμό της.

Μέσω της διαδικασίας της απομόνωσης και της καταγραφής των χωρικών περιγραφών από το υπόλοιπο έργο, δημιουργήθηκε, επίσης, ένας κατάλογος αναφορών, ο οποίος αποτελεί εργαλείο προσέγγισης του χώρου κατά την μελέτη αυτή. Αποτέλεσε, όμως, τελικά και απτή απόδειξη της σημασίας του χώρου στο έργο του Tolkien, αφού, αποκομμένος πια ο χώρος, φαίνεται να σχηματίζει τη δίκη του αφήγηση.