Είναι γεγονός πως η βιομηχανία του τουρισμού αποτελεί την μεγαλύτερη βιομηχανία παγκοσμίως, αλλά και την μεγαλύτερη πηγή εσόδων για την Ελλάδα. Ωστόσο, λόγω της υλιστικής εποχής που ζούμε, προωθείται ο μαζικός τουρισμός με αποτέλεσμα η βιομηχανία αυτή να ευθύνεται για περίπου το 5% των παγκοσμίων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, υποβαθμίζονται τα ευαίσθητα οικοσυστήματα των τουριστικών περιοχών (νησιά, οικότοποι, κ.ά.), εξαντλώντας σταδιακά τους φυσικούς πόρους και επιβαρύνοντας το φυσικό περιβάλλον, δυσχεραίνοντας, έτσι, σημαντικά την σωστή λειτουργία του οικοσυστήματος.

Με την αναθεώρηση της πολιτικής του υπάρχοντος μοντέλου τουρισμού, θεωρείται αναγκαία η μετάβαση σε ένα πιο βιώσιμο μοντέλο, με προώθηση διαφορετικών κατηγοριών τουρισμού, φιλικών προς το περιβάλλον, όπως τον οικοτουρισμό και τον αγροτουρισμό. Σημαντικό ρόλο παίζουν οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις, οι οποίες θα πρέπει να ακολουθήσουν κάποιες κατευθυντήριες που ορίζουν οι πιστοποιήσεις βιωσιμότητας, ώστε να κατασκευαστούν από την αρχή ή να αναβαθμιστούν με στόχο την σχεδόν μηδενική επιβάρυνση στο περιβάλλον.

Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες για την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού, στην Ελλάδα δεν υποστηρίζεται πλήρως αυτό το μοντέλο, λόγω της ελλιπούς ενημέρωσης των επιχειρηματιών και των τουριστών, με αποτέλεσμα, από τα 10.052 ξενοδοχεία και πάνω από 70.000 ενοικιαζόμενα δωμάτια και καταλύματα στην χώρα, να έχουν πιστοποιηθεί μόνο τα 460.

Στόχος της εργασίας είναι η παράθεση των επιπτώσεων του συμβατικού μοντέλου τουρισμού και η ενημέρωση, βάσει υπαρχόντων παραδειγμάτων, για τους εναλλακτικούς τρόπους  λειτουργίας των εγκαταστάσεων, και πληροφοριών από τα συστήματα πιστοποίησης, για τις απαιτήσεις που ορίζονται από το καθένα, καθώς και τα επίπεδα στα οποία χωρίζονται, με σκοπό την ενθάρρυνση της μεταστροφής των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων προς την βιωσιμότητα.