Το ερώτημα που τίθεται στην εργασία είναι αν το τρίπτυχο του Χώρου, του Χρόνου και των περιεχομένων Σχέσεων σε κάθε σύγχρονο παράδειγμα και τεχνικό αποτέλεσμα διαμονής, είναι εφικτό και ευχάριστο στον άνθρωπο καθώς ταξιδεύει και διαμένει σε σωστά σχεδιασμένους στις ελάχιστες διαστάσεις τους χώροι. Κάθε περιορισμένος-προσωρινός χώρος διαμονής συγκρίνεται ως υποδοχέας άνεσης και ευχαρίστησης με τον χρόνο διαμονής. Οι σημαντικές αναδυόμενες σχέσεις, είναι το ουσιαστικό μέτρο συνέπειας της ζωής σε κάθε χώρο και χρόνο. Δημιουργούνται τόσο μέσω των συναναστροφών του ανθρώπου κατά τη διαμονή του, όσο και με την συσχέτισή του με τη παρούσα φύση και τα τοπία καθώς αλληλοεπιδρά, επηρεάζει και επηρεάζεται.

Με την εφήμερη διαβίωση σε χώρους μικρών διαστάσεων που ξεκίνησε να μεταμορφώνει τις ταξιδιωτικές αλλά και τις αστικές συνήθειες από τη δεκαετία του 1970 επιτυγχάνεται εξοικονόμηση πόρων κατασκευής. Αυτός ο τρόπος ζωής και ταξιδιού φαίνεται να επηρεάζει σημαντικά μεγάλους αριθμούς ανθρώπων στην παγκόσμια κοινωνία. Είτε πρόκειται για ταξιδιώτες/τισες που έχουν ανάγκη από ένα επαρκές και άνετο χώρο διαμονής, είτε για εκείνους/ες που αναζητούν μια αλλαγή στον τρόπο ζωής τους, για μετακινούμενους υπαλλήλους ή ακόμη και ταξιδιώτες/τισες που αναζητούν χώρο διαμονής για μεγαλύτερο διάστημα χρόνου με χαμηλό κόστος, όλοι/ες χρησιμοποιούν συνεχώς τέτοιου είδους μονάδες κατοίκησης καθώς αυξάνεται η οικονομία της εξέλιξής τους και η βελτίωση της τεχνολογίας κατασκευής τους.

Σε κάθε κατηγορία προσωρινής-διαρκέστερης διαμονής διαπιστώνουμε ότι ο χώρος και η μορφή του προσφέρουν στον άνθρωπο διαφορετικές εμπειρίες κατοίκησης καθώς βλέπουμε σε πολλά παραδείγματα τον κοινωνικό διαχωρισμό που εφαρμόζεται ήδη από δεκαετίες. Η κατηγοριοποίηση θέσεων και ανέσεων και η ανάλογη τιμολόγηση ορίζουν πολιτικές σχέσεις και επιβάλλουν την καπιταλιστική πρακτική του ανθρώπου για διαχωρισμό κοινωνικών τάξεων. Από την άλλη, η σχέση χώρου-χρόνου επηρεάζεται ανάλογα με την κατηγορία ελάχιστης δόμησης.

Τέλος, οι συστατικές αρχές της αρχιτεκτονικής σκέψης και πρακτικής που συνδυάζονται σωστά στην οργάνωση του Χώρου, του Χρόνου και των Σχέσεων συναντώνται σε κάθε μορφή μελέτης, σχεδιασμού, κατασκευής και κριτικής αποτίμησης των προτάσεων διαμονής σε χώρους μικρής κλίμακας που επιλέγει είτε ο/η ταξιδιώτης/τισα είτε οι εργαζόμενοι/ες οπουδήποτε στον πλανήτη, ανάλογα με την πολιτική-πολιτισμική ιδιαιτερότητα και τα οικονομικά-τεχνικά μέσα. Η βιομηχανική αλλά και η ψηφιακή επανάσταση συνείσφεραν στην εξέλιξη του σχεδιασμού και των κατασκευαστικών υλικών και μεθόδων. Ένας από τους κύριους λόγους που ώθησαν τον άνθρωπο στην κατασκευή χώρων ελάχιστων διαστάσεων είναι η ανάπτυξη του τουρισμού μαζικών μετακινήσεων σε όλο τον πλανήτη, αλλά και εκτός, για σύντομα διαστήματα χρόνου.