Η παρούσα έρευνα εξετάζει τα χρόνια της κατοχής και  της στρατοπεδικής εμπειρίας μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Αναζητώντας τα θραύσματα της οικογένειάς μου, και ανασύροντας ο πατέρας μου τις βαθιά αποσιωπημένες του μνήμες από τα παιδικά του χρόνια,  αναδύεται ένα  αχαρτογράφητο πεδίο. Το πεδίο αυτό γίνεται λόγος μικροϊστορικής ανάλυσης, σε μία από τις πιο αδυσώπητες εκφάνσεις της ιστορίας, αυτή της Shoah. Το χρονοδιάγραμμα αυτής της έρευνας έχει ως αφετηρία τις περιπλανήσεις τον Μεσαίωνα και ακολουθούν, η έναρξη της περιόδου του Γ΄Ράιχ, ο σταδιακός εκτοπισμός των Εβραίων στα διάφορα στρατόπεδα εξόντωσης, τα χρόνια του εγκλεισμού και τα μεταπολεμικά χρόνια.Το αγρίμι σε ηλικία μόλις 5 ετών υπό το πρίσμα του οποίου παρουσιάζεται η στρατοπεδική εμπειρία καταλήγει για 2,5 χρόνια σε μια οδύνη. Αυτή διαδραματίζεται σε ένα στρατόπεδο λιγότερο γνωστό από τα άλλα.  Αυτό είναι το Μπέργκεν Μπέλζεν, το στρατόπεδο του αργού θανάτου.