Μέσα από το εγχείρημα του Γήμνια: Κατάθεση στο Σεξ, επιχειρείται η πραγματοποίηση, στον φυσικό χώρο, μιας συνθήκης κατά την οποία ενθαρρύνεται η αποδέσμευση της εμπειρίας από προκαθορισμένα χωρικά νοήματα που της αντιστοιχούν στον συλλογικό νου. Γίνεται αναφορά στην έννοια του deterritorializationαπό την άποψη της απελευθέρωσης από “σταθερούς συσχετισμούς που περιέχει ένα σώμα, ενώ ταυτόχρονα, αυτό εκτίθεται σε νέους οργανισμούς.” (D&G1987: 88). Η οδός που επιλέγεται για την εκδήλωση της επιθυμίας αυτής, είναι μέσα από την κατάσταση της γύμνιας και της πράξης της αφαίρεσης του ρουχισμού, η οποία λαμβάνεται ως μια συνθήκη απομάκρυνσης από κάποια οπτική ταυτότητα και τις νοητικές συνδέσεις που την συνορεύουν. Η τοποθεσία στην οποία συμβαίνει η χειρονομία, ένα πράσινο λιβάδι περιτριγυρισμένο από συστοιχίες δέντρων και τις θεάσεις των γύρω βουνών, έχει βασική συμβολή στην μεταφορά της φαντασίωσης. Στην τοπογραφία εισάγεται μια σειρά από κατασκευές που στοχεύουν στην χωροθεσία μιας ελεύθερης πορείας, οπού τα άτομα αλληλοαναζητούνται για να συνευρεθούν και για να εξερευνήσουν τρόπους συνύπαρξης μεταξύ τους, και με τον χώρο από τον οποίο περιβάλλονται. Οι κατασκευές που συντίθενται, σκοπεύουν να δώσουν χώρο στο ερωτικό παιχνίδι και στην σεξουαλική πράξη μέσα σε ένα πλαίσιο ελεύθερης επιλογής, προσωπικής αφήγησης, και απεγκιβωτισμένης συνθήκης του βιωμένου.