Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτελεί απόρροια σκέψεων γύρω από την έννοια του θεάτρου ως μορφή τέχνης, τον κοινωνικό της αντίκτυπο αλλά και την αλληλεπίδραση της θεατρικής λειτουργίας με την κτιριακή τυπολογία που τη στεγάζει. Σκοπός είναι ο σχεδιασμός ενός προσφιλούς υπαίθριου τόπου με επίκεντρο το νέο κτίριο παραστατικών τεχνών στην πόλη του Βόλου μέσω του οποίου το κοινό θα παρασυρθεί και θα βρεθεί αντιμέτωπο με τη φαντασιακή του πραγματικότητα, το θέατρο.

 Η αρχιτεκτονική σύνθεση σχεδιάστηκε βάσει τριών συνισταμένων. Γενικότερα βασίστηκε στη μελέτη της ύπαρξης της καμπύλης στην πόλη και πως αυτή εμφανίζεται με σχήματα στον αστικό ιστό, τη σχέση μεταξύ της νέας κτιριακής δομής και της υπάρχουσας αστικής κατάστασης κυρίως με το κτίριο του Δημαρχείου που γειτονεύουν αλλά και ειδικότερα βάσει μίας αφήγησης υποθετικών κινήσεων με πρωταγωνιστές το κοινό αλλά και τους ανθρώπους που υποστηρίζουν το θεατρικό μηχανισμό.

 Για το νέο θεατρικό συγκρότημα στο οποίο περιλαμβάνεται ο βασικός κορμός της κατασκευής που στεγάζει τη μεγάλη αίθουσα παραστάσεων και μία μικρότερη αίθουσα μουσικής αλλά και ένα υπαίθριο θερινό θέατρο δίπλα, στοχεύεται η δημιουργία ενός χώρου ο οποίος θα αποτελεί φυσική προέκταση της υπαίθριας σκηνής που τον περιβάλλει ώστε ο περιπατητής να νιώσει οικειότητα με το θεατρικό χώρο και την τέχνη. Το αρχιτεκτονικό λεξιλόγιο των καμπυλόμορφων στοιχείων που χρησιμοποιείται για την πραγματοποίηση του σχεδιαστικού οράματος στοχεύει στην ενίσχυση της κεντρικής ιδέας πλάθοντας μία ρέουσα διαδρομή όπου κατά τη διάσχισή της ο περιπατητής θα συναντιέται με θεατρικές στιγμές και θα μετουσιώνεται σε θεατή.