Αντικείμενο ενδιαφέροντος και έρευνας για αυτή την διπλωματική εργασία, αποτελεί ο μικρός, εμβόλιμος ύπνος (nap), που γίνεται μέσα στη μέρα, είτε από ανάγκη, είτε για απόλαυση. O ύπνος αυτός πραγματοποιείται σε χώρους που δεν χαρακτηρίζονται προσωπικοί ή ιδιωτικοί, όπως το σπίτι, το δωμάτιο ενός ξενοδοχείου, μια καμπίνα σε καράβι ή η σκηνή του camping. Συμβαίνει σε μια στριμωγμένη θέση λεωφορείου, στα σκαλοπάτια μιας εκκλησίας, πάνω στο γραφείο ή σε μια παραλία, που κοιμάσαι ενώ βρίσκεσαι στο οπτικό πεδίο του άλλου.  Ο ύπνος μέσα στη διάρκεια της ημέρας και ειδικότερα το μεσημέρι αποτελούσε στο παρελθόν αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας πολλών λαών. Πλέον το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων δεν βρίσκει χρόνο για ξεκούραση, παρά μόνο το βράδυ, όμως κι αυτός ο ύπνος δεν είναι πάντα αρκετός.

 Μελετώντας το ανθρώπινο σώμα που ξεκουράζεται σε διάφορες καταστάσεις και χώρους, σχεδιάσαμε ένα κάθισμα για ανάπαυση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ο πολλαπλασιασμός του αντικειμένου δημιουργεί σενάρια ανάπαυσης τα οποία μπορούν να τοποθετηθούν μέσα στην πόλη, μεμονωμένα σε ήδη υπάρχοντες χώρους ή συλλογικά με τη μορφή κτιρίου. Για τη διερεύνηση του θέματος, η πρότασή μας τοποθετείται στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα γωνιακό οικόπεδο στην περιοχή των Εξαρχείων. Το κτίριο αποτελείται από χώρους που δημιουργούνται από τον πολλαπλασιασμό του αντικειμένου και την αποθήκευσή του. Προσθέτοντας χώρους πρασίνου σε όλα τα επίπεδα μετατρέπεται σε ένα κατακόρυφο κήπο, μια όαση χαλάρωσης. Η αλληλεπίδραση και η συνύπαρξη των ανθρώπων μέσα στο χώρο, μεταξύ τους αλλά και με το αντικείμενο, είναι ο βασικός παράγοντας της εργασίας.