Στοχασμοί επάνω στο γυναικείο σώμα οδήγησαν σε οργανωμένες καταγραφές λέξεων, σκέψεων, εικόνων και δράσεων, σε μια επίμονη και αργή διαδικασία συνάθροισης και επιτέλεσης.
Η πρόσθεση υλικού στο σώμα, συνθήκη παροδικής αναδιαμόρφωσης.
Η ύλη επεξεργάζεται και μετατρέπεται σε ένα υλικό που θα πρωταγωνιστήσει στην πραγματικότητα της τελικής εικόνας. Επανασχεδιάζοντας τον εαυτό μου λοιπόν.
Σε μια διεργασία αυτογνωσίας και σκέψης για το γυναικείο φύλο, τη φύση, κατασκευάζονται αντικείμενα ερμηνευτικής προβολής τους, σαν ένα είδος βιογραφικού, με το σώμα δείκτη της φόρμας, το πρώτο καλούπι όλων.
Η ενσωμάτωση της φύσης ως ζωντανή ή ως απομεινάρι-ίχνος αποτέλεσε συνθετικό κομμάτι του τρόπου μεθοδολογίας των κατασκευών. Σε μια επιδίωξη προσωπικής συμφιλίωσης με τη φθορά που συναντάται γύρω, αναζητήθηκαν μορφές και κατασκευάστηκαν αντικείμενα. Αντικείμενα στο μεταίχμιο της χρηστικότητας και της τέχνης, της πρακτικής και της αφήγησης.