Το μουσείο αποτελεί ένα θεσμό με μεγάλη ιστορία, ενώ στη σύγχρονη εποχή έχει γίνει αντικείμενο μελέτης για τη εξέλιξη και βελτιστοποίηση του, τόσο σαν κτίριο όσο και σαν περιεχόμενο - εμπειρία. Η εργασία αυτή διερευνά πώς η αρχιτεκτονική επηρεάζει τη μουσειακή εμπειρία, μέσα από τον τρόπο που το κτίριο οργανώνει το χώρο και κατασκευάζει ένα σύνολο σχέσεων (επισκέπτης – έκθεμα, επισκέπτης – χώρος, εκθεσιακοί χώροι μεταξύ τους). Ο χώρος είναι ένα ισχυρό εργαλείο στην μουσειακή εμπειρία, η οποία είναι μια σύνθεση των αποτελεσμάτων του σχεδιασμού κτιρίων και εκθέσεων. Αυτό το γεγονός καθιστά τις διαδρομές που ακολουθεί ο επισκέπτης σε μια έκθεση αναπόσπαστο κομμάτι του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και αποτέλεσε το ερέθισμα για την παρούσα ερευνητική εργασία.
Το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης επιλέχθηκε για την έρευνα πεδίου, που αποτελεί το πρακτικό κομμάτι της εργασίας. Το Μουσείο σχεδιάστηκε μια περίοδο με μεγάλο ενδιαφέρον για τη αρχιτεκτονική των μουσείων και τη μουσειολογία, καθώς σημασία δεν έχουν μόνο τα εκθέματα, αλλά ο επισκέπτης, η πορεία του και η εμπειρία του μέσα στο μουσείο. Οι διαδρομές που δημιουργούν οι επισκέπτες δεν είναι γραμμικές και προκαθορισμένες αλλά ερευνητικές, καθιστώντας την κάθε επίσκεψη μοναδική και προσαρμοσμένη στον επισκέπτη. Για μια προσωπική εμπειρία του χώρου, έγινε παρατήρηση και καταγραφή των διαδρομών, έχοντας κατά νου τις έννοιες και τα εργαλεία την που μελετήθηκαν στο πρώτο θεωρητικό κομμάτι την εργασίας.