Διανύουμε μια νέα εποχή που δημιουργεί καινούργιες ανάγκες, νοσταλγεί ίσως, παλιές συνήθειες και αναζητεί εναλλακτικούς τρόπους εκτόνωσης. Ως παρατηρητές, και έχοντας αναδομήσει οι ίδιες, βιώματα και επιθυμίες, εστιάσαμε στην έννοια του οικείου, με μία διαφορετική προοπτική. Το στοίχημα ήταν το πώς θα εξωτερικεύσουμε την οικειότητα σε έναν δημόσιο χώρο και θα στρέψουμε την οικία προς τα έξω, την στιγμή που η εσωστρέφεια και η απομόνωση βρίσκονται στο απόγειό τους. Έτσι τέθηκαν προβληματισμοί όπως, τι είναι για τον καθένα οικία, ποιά είναι τα όρια αυτής, αν μπορεί να εκφραστεί με συλλογικότητα και να αναδιαρθρωθεί σε έναν δημόσιο, υπαίθριο χώρο, όπως είναι ένα πάρκο. Η τροφή, ο ρουχισμός, η ψυχαγωγία, η εκμάθηση, το άραγμα, η συμβίωση, η μαστορική, η κηπουρική, είναι κάποιες από τις δραστηριότητες του σπιτιού και της αυλής που δανειστήκαμε για να εδραιώσουμε την τελική ιδέα της σύνθεσης. Μαζί με αυτά συνδυάστηκαν και οι περιβαντολλογικoί μας συλλογισμοί για ανακύκλωση και ανάπτυξη του πρασίνου.
Ταυτόχρονα μέσω βιωματικής παρατήρησης ως επισκέπτες του πολιτιστικού πάρκου της Νέας Ιωνίας του Βόλου, ή αλλιώς Ελικοδρομίου, καταλήξαμε στον τόπο της εδραίωσης των ιδεών μας. Το πάρκο αυτό, είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα στο Δήμο του Βόλου, ταυτόχρονα όμως, χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο ερημωμένα και αδρανοποιημένα σημεία πρασίνου. Σκοπός της παρέμβασης μας, είναι η αναγέννηση του πάρκου με εγκαταστάσεις και δραστηριότητες που σέβονται το τοπίο και ενισχύουν τον τίτλο του ως πολιτιστικό πάρκο.