Το γραφείο αποτελεί μία πολύ ενδιαφέρουσα αρχιτεκτονική τυπολογία και εμπλέκει έναν σημαντικό αριθμό παραγόντων όπως κοινωνικοί, πολιτικοί, οικονομικοί, οικολογικοί και τεχνολογικοί. Τα συστήματα χωρικής οργάνωσης που επικράτησαν στα κτίρια γραφείων τον προηγούμενο αιώνα ήταν το γραφείο ανοιχτής διάταξης και το κλειστό γραφείο. Ωστόσο και οι δύο αυτές χωρικές διατάξεις παρουσίασαν αρκετά μειονεκτήματα. Tο γραφείο τοπίο δημιουργήθηκε σε μία προσπάθεια μετρίασης των μειονεκτημάτων αυτών. Έτσι εφαρμόστηκε ένα σύστημα που βασιζόταν στην ανοιχτή διάταξη με τη διαφορά ότι υπήρχαν ελαφριά και χαμηλά διαχωριστικά στοιχεία στο χώρο που διασφάλιζαν την ελάχιστη ιδιωτικότητα των εργαζομένων.

 Παρ ’όλα αυτά έννοιες όπως η άνεση και η ευεξία δεν είχαν θέση στο εργασιακό περιβάλλον μέχρι πρότινος. Πλέον έχει γίνει αντιληπτό στις νέες μορφές εργασίας που διαφαίνονται ότι κυριαρχεί η αλληλεπίδραση, η δημιουργική γνώση και τα συλλογικά σχέδια. Ο στατικός χώρος γραφείων μεταμορφώνεται σε χώρο μιας «κοινότητας» και μέρος μιας πόλης. Η σύγχρονή εποχή χαρακτηρίζεται από τη χρήση νέων τεχνολογιών και, κατά συνέπεια, την ταχύτητα προσαρμογής σε συνεχείς εξελίξεις, που περιλαμβάνουν και τους χώρους εργασίας. Για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν τα παραπάνω θα πρέπει οι χωρικές διατάξεις να έχουν τη δυνατότητα να μετακινούνται, να προσαρμόζονται και να λειτουργούν µε βάση τις επιταγές των νέων αυτών συνθηκών.

 Λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα προηγούμενα, η πρότασή μας εστιάζει στον σχεδιασμό ευέλικτων γραφειακών δομών που τοποθετούνται σε κενά βιοτεχνικά κτίρια στο κέντρο της πόλης της Θεσσαλονίκης. Οι βιοτεχνίες µε ενιαίους χώρους και μικρότερο αριθμό κτιριολογικών περιορισμών προσφέρονται για να μετατραπούν σε χώρους γραφείου. Πιο συγκεκριμένα, μέσα από τη μελέτη που πραγματοποιήσαμε, προσπαθήσαμε να εντοπίσαμε τις ανάγκες που προκύπτουν κατά τη μετατροπή της συγκεκριμένης τυπολογίας κτιρίων σε γραφειακά περιβάλλοντα. Τέτοιες ανάγκες είναι για παράδειγμα η ανάγκη για θερμική άνεση, για ηχομόνωση, η ανάγκη για ιδιωτικότητα ή αλληλεπίδραση. Επιπρόσθετα, επίκεντρο του σχεδιασμού μας υπήρξε ο ανθρώπινος παράγοντας και η ανθρώπινη εμπειρία, που αποτελούν σταθερές, παρά τις γρήγορες εξελίξεις και τα καινούρια δεδομένα της εποχής μας.