Το νέο Δημαρχείο Ιωαννίνων φαίνεται να είναι ένα ευθύ θέμα – ίσως και «βαρετό», ειδικά στα πλαίσια μια διπλωματικής εργασίας, όπου υπάρχει μεγάλη ελευθερία στην εύρεση και επιλογή θέματος. Παρόλα αυτά αποτέλεσε πρόκληση για εμάς.

Στο πρώτο κομμάτι της εργασίας, γίνεται μια ημερολογιακή παρουσίαση που ακολουθεί τη διαδρομή μέχρι την επιλογή του συγκεκριμένου θέματος. Τίθεται το ερώτημα του πως  μπορούν ατελείς ιδέες και σκέψεις να επηρεάσουν κάτι φαινομενικά άσχετο: ποια μπορεί να είναι η σχέση του Exodus του Rem Koolhaasμε το νέο Δημαρχείο Ιωαννίνων;

Στο δεύτερο μέρος γίνεται αρχικά μια σύντομη αναφορά στην περιοχής μελέτης, που επικεντρώνεται στο να τονίσει τα προβλήματα αστικότητας που εμφανίζονται στο κέντρο των Ιωαννίνων.

Το νέο Δημαρχείο που τοποθετείται σε ένα προβληματικό οικόπεδο στο κέντρο της πόλης επιχειρεί να λύσει σύνθετα αστικά προβλήματα και να δημιουργήσει μια νέα συνθήκη αστικότητας. Οι βασικές ιδέες που διέπουν τον σχεδιασμό είναι τρείς:

1. Η ύπαρξη μιας κοινής κορυφογραμμής του Δημαρχείο με άλλα διοικητικά κτίρια που στοχεύει στη δημιουργία μιας «άνω πλατείας».

2. Η διαφάνεια: Το κτίριο, παρά τη μεγάλη του κλίμακα  δεν εμποδίζει τη θέα προς τη λίμνη. Η διαφάνεια που χρησιμοποιείται τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά μπορεί να αναγνωσθεί ως ένα σύμβολο δημοκρατίας.

3. H δημιουργία μιας τετραλογίας, εμπνευσμένη από την τριλογία της Αθήνας, μέσω ενός νέου υπερυψωμένου άξονα που ενώνει σημαντικά κτίρια και ελεύθερους χώρους.

Με αυτή τη χειρονομία το Δημαρχείο συρράπτει τα ασυντόνιστα τμήματα του ιστού και δίνει νέες συνθήκες αστικότητας στην πόλη. Πάνω στον νέο άξονα τοποθετούνται σημεία έντασης που βοηθούν την ένταξη του στον αστικό ιστό.