Μια έρευνα για τον κορμό της Ιαπωνικής αρχιτεκτονικής στις αρχές της δεκαετίας του 60. Με αφόρμηση τον HayaoMiyazaki, που αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες και ανιματέρ της Ιαπωνίας, και την θεματική των ταινιών του και συγκεκριμένα την ταινία Howl’sMovingCastleπραγματοποιείται μια θεωρητική προσέγγιση και ανάλυση του φαντασιακού του ζωντανού/κινούμενου κτιρίου και πώς αυτό προβλήθηκε μέσα από το κίνημα του Μεταβολισμού, καθώς και της διαμάχης που αναπτύσσεται ανάμεσα στην τεχνολογική πρόοδο και τη φύση. Το κίνημα του Μεταβολισμού μεταδίδεται ραγδαία και αποτελεί πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία μιας κινητής κοινωνίας με βασικά χαρακτηριστικά την μεταβλητότητα και την προσαρμοστικότητα με σκοπό την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών. Μελετώντας τις ψυχολογικές προεκτάσεις όπως και τις καθοριστικές επιρροές του Miyazakiαλλά και μέσα από τον χαρακτηριστικό σχεδιασμό του και τα κρυμμένα νοήματα που προκύπτουν μέσα από τις ταινίες, εντοπίζεται ένα οικολογικό μοντέλο πόλης, βασισμένο σε μια ειρηνιστική δεοντολογία, κατά την οποία υπάρχει ισορροπία ανάμεσα στη φύση και την τεχνολογική πρόοδο του ανθρώπου. Ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός αντιμετώπιζε ανέκαθεν τη φύση ως μια πηγή έμπνευσης και γνώσης για την άντληση ιδεών. Στην παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρείται η διερεύνηση της εξέλιξης της φύσης μέσα στο αστικό τοπίο και της επιρροής που ασκεί το κίνημα του Μεταβολισμού στη Δύση. Παρ’ όλο που οι ιδέες των Μεταβολιστών αποδεικνύονται ουτοπικές και καμία δεν εφαρμόζεται στην πράξη, η σύνδεση του Μεταβολισμού με το δυτικό κόσμο είναι φανερή και αλλάζει από ιδέα σε ιδέα. Παράλληλα πραγματοποιείται μια προσπάθεια εντοπισμού των κοινών στοιχείων και των διαφοροποιήσεων μεταξύ των νέων ρευμάτων που προκύπτουν και εξετάζονται τα χαρακτηριστικά της εκάστοτε περίπτωσης.