Μέσα από την ανάλυση και κατανόηση των εννοιών της αναπηρίας, του δημόσιου χώρου και της προσβασιμότητας, επιχειρείται η μελέτη της αλληλεπίδρασης των ατόμων με αναπηρίες με το δημόσιο αστικό χώρο αλλάκαι ο εντοπισμός των κατασκευαστικών και κοινωνικών εμποδίων που αυτά συναντούν. Τα προβλήματα ένταξης τους στη δημόσια κοινωνική ζωή οφείλονται στην δυσλειτουργική καθημερινότητα τους λόγω της έλλειψης υποδομών και της κοινωνικής διάκρισης που υφίστανται. Ως αποτέλεσμα έρχεται ο αποκλεισμός τους από το δημόσιο χώρο και μια φυσιολογική καθημερινότητα.

Η διερεύνηση στην παρούσα εργασία βασίζεται στην ύπαρξησχετικής νομοθεσίας η οποία επιβάλλει την άρση κάθε κοινωνικού και τεχνικού εμποδίου στο δημόσιο αστικό χώρο, αλλά και κατά πόσο αυτή εφαρμόζεται στην πράξη. Η πολιτεία οφείλεινα προάγει ταδικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και μέσω της επίτευξης αυτονομίας των κινήσεών τους, της εξασφάλισης της ελεύθερης κίνησης τους και της συμμετοχής τους στις αποφάσεις, να επιτυγχάνει την εξάλειψη των διακρίσεων.

Για να εξαλειφθούν οι παραπάνω διακρίσεις πρέπει ο δημόσιος χώρος να σχεδιαστεί και να επαναπροσδιοριστεί ώστε να συμπεριλαμβάνει και να εξυπηρετεί όλους τους πολίτες, δημιουργώντας κοινωνικές σχέσεις αλληλεπίδρασης. Η σωστή επίλυση των χωρικών υστερήσεων στο δημόσιο αστικό ιστό αποτελεί δείγμα ενεργής πολιτικά κοινωνίας με υψηλό βιοτικό και πολιτισμικό επίπεδο.Υπάρχει, λοιπόν, έντονη η ανάγκη δημιουργίας έργων υποδομής με παράλληλη ευαισθητοποίηση της κοινωνίας των πολιτών.

Η αρχιτεκτονική χωρίς αποκλεισμούς καλείται να εξασφαλίσει, μέσω του σχεδιασμού, προσβασιμότητα σε δημόσιους χώρους και υπηρεσίες για όλους τους πολίτες. Η σύνδεση της έννοιας της προσβασιμότητας αποκλειστικά με τα άτομα που έχουν κάποια αναπηρία, αποτελεί λανθασμένη προσέγγιση για την επίλυση του προβλήματος. Σαν εμποδιζόμενα άτομα, οι περισσότεροι πολίτες, αν όχι όλοι, σε κάποια φάση της ζωής μας θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τις τεχνικές αστοχίες του δημόσιου χώρου. Η προσβασιμότητα σαν έννοια έχει στο επίκεντρό της το άτομο, τα δικαιώματά και τις ανάγκες του.