Το περιβαλλοντικό πρόβλημα απασχολεί όλο και περισσότερο σε παγκόσμιο επίπεδο τις κοινωνίες καθώς οι παραγωγικοί ρυθμοί επιταχύνονται, οι φυσικοί πόροι εξαντλούνται, και οι ρυθμοί κατανάλωσης σε συνδυασμό με την δημογραφική ανάπτυξη αυξάνουν συνεχώς τα ετήσια ποσοστά απορριμμάτων. Ο κλάδος της οικοδομικής αποτελεί έναν από τους πιο παρεμβατικούς για το περιβάλλον κλάδους αφού διαταράσσει τις φυσικές ισορροπίες απαιτώντας πρώτες ύλες και ενέργεια που οδηγούν στη βαθμιαία παραγωγή απορριμμάτων. Για την επίλυση του προβλήματος οι σύγχρονες κοινωνίες καταφεύγουν σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, σε αναζήτηση νέων πρώτων υλών αλλά και στην ανακύκλωση. Μέχρι τώρα η ανακύκλωση αφορούσε είτε μεταποίηση των απορριμμάτων για την παραγωγή νέων πρώτων υλών κατασκευής είτε χρήση για την παραγωγή ενέργειας. Η επανάχρηση (upcycling) είναι μια εναλλακτική εκδοχή της ανακύκλωσης, με περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη καθώς το αρχικό προϊόν δεν δέχεται υποτίμηση και δεν δαπανάται ενέργεια για την μεταποίηση του. Στην οικοδομική δραστηριότητα παρατηρούνται από την αρχαιότητα παραδείγματα επανάχρησης υλικών η τμημάτων όπως επίσης και στην λαϊκή αρχιτεκτονική καθώς ο άνθρωπος ανά τους αιώνες χρησιμοποιούσε την εφευρετικότητα και την δημιουργικότητα του για την κάλυψη των αναγκών του. Στη σύγχρονη Αρχιτεκτονική το upcycling θα μπορούσε να θεωρηθεί και ως ένας μηχανισμός που λειτουργεί καταλυτικά στην συνθετική διαδικασία αφού αποτελεί αρχικό δεδομένο.