Η ακόλουθη ερευνητική εργασία αποτελεί μία σύνθεση μελέτης, διερεύνησης ιδεών, σκέψεων, από ιστορική, κοινωνιολογική, ανθρωπολογική και αρχιτεκτονική σκοπιά αναφορικά με την ψυχική υγεία, την ψυχική περίθαλψη, το ψυχιατρικό μοντέλο στις ανάλογες δομές και το αίτημα της αποιδρυματοποίησης και της κοινοτικής ψυχιατρικής.

Το παρόν ερευνητικό ξεκινά με την ανάλυση της κατάστασης του εγκλεισμού και αυτής της πειθαρχίας στους χώρους άσκησης της πειθαρχικής εξουσίας που αναλύεται από τη φουκωϊκη σκοπιά καθώς επίσης το παράδειγμα της πειθάρχησης του πανοπτικού σχεδιο του Jeremy Bentham, εστιάζοντας στην ιστορικότητα της ψυχικής υγεία και της ψυχικής περίθαλψης από την αρχαιότητα ως το 20ο αιώνα. Έπειτα, αναλύεται η γέννηση και χωρική εγκατάσταση του ασύλου από το 16ο αιώνα όπου κάνουν την εμφάνιση τους στην Ευρώπη, εστιάζοντας στον λόγο του Erving Goffman για τα ολοπαγή ιδρύματα και την συνέπειες του ιδρυματισμού και βλέποντας την παρακμή του ασύλου. Ακολουθεί η ανάλυση του ιδρυματισμού στον Ελλαδικό χώρο από τα ψυχιατρικά νοσοκομεία της Κέρκυρας Δρομοκαΐτειου και της Λέρου.

Στην συνέχεια, γίνεται η ανάλυση της αντιψυχιατρικού μοντέλου το 1960, ένα σταθερό ρεύμα του κινήματος των πολιτικών δικαιωμάτων που αναπτύχθηκε στη βάση του αναστοχασμού και της κυρίαρχης αμφισβήτησης του ρόλου των ψυχιάτρων, της ψυχιατρικής περίθαλψης αυτών των ασύλων και του θεσμικού κοινωνικοπολιτικού ρόλου της επιστήμης της κυρίαρχης ψυχιατρικής. Αποτέλεσμα των θεωριών αυτών είναι ο σχεδιασμός επανένταξης στην κοινότητα με τις ενδιάμεσες εξω-ιδρυματικές δομές του κέντρου ψυχικής υγείας, τα κέντρα ημέρας και τα προστατευόμενα διαμερίσματα εντός του αστικού ιστού. Τέλος παρατίθενται ως παραδείγματα δυο πρότυπες ψυχιατρικές δομές (κέντρα ημέρας) στην  Ευρώπη με κύριο χαρακτηριστικό τον εξιδρωματικό χαρακτήρα τους.