Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός στον πλανήτη, και οι αναδιαμορφώσεις που απαιτούνται για την διεξαγωγή τους, επηρεάζουν αισθητά την δομή της πόλης. Τα Ολυμπιακά Πάρκα αποτελούν το επίκεντρο των Αγώνων καθώς περιλαμβάνουν συνήθως τις περισσότερες ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις. Μία από τις πιο μεγάλες προκλήσεις τέτοιων εκδηλώσεων, από άποψη αστικού σχεδιασμού, αποτελούν η μετα-ολυμπιακή αξιοποίηση των εγκαταστάσεων αυτών. Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τον σχεδιασμό των Ολυμπιακών Πάρκων για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες και την μετα-ολυμπιακή τους αξιοποίηση. Μέσα σε αυτήν την εργασία γίνεται μιά προσπάθεια να κατανοηθούν ποιοι είναι οι χειρισμοί που θα εξασφαλίσουν μία μακροπρόθεσμα βιώσιμη περιοχή που θα αναζωογονήσει την πόλη. Αρχικά γίνεται μια ανασκόπηση της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων από την αναβίωση τους το 1896 και την εξέλιξη τους μέχρι σήμερα. Επιπρόσθετα εξετάζονται οι λόγοι που οι πόλεις επιλέγουν να υποβάλουν προσφορές για την διεξαγωγή τους καθώς και τα οφέλη που ενδεχομένως μπορούν να αποκομίσουν. Στην συνέχεια παρατίθενται έξι παραδείγματα  πόλεων που διοργάνωσαν Ολυμπιακούς Αγώνες (Μόναχο, Βαρκελώνη, Σίδνεϊ, Αθήνα, Λονδίνο και Ρίο), επιλεγμένες με βάσει την διαφορετική σχεδιαστική προσέγγιση τους ως προς την μετα-ολυμπιακή αξιοποίηση των Ολυμπιακών Πάρκων. Η ανάλυση της κάθε πόλης γίνεται λαμβάνοντας υπόψη την χρήση της περιοχής του Ολυμπιακού Πάρκου πριν τους Αγώνες, τον σχεδιασμό του πάρκου για τους Αγώνες, και την μετα-ολυμπιακή τους αξιοποίηση μετά το πέρας των Αγώνων. Μέσα από την παράθεση των πόλεων αυτών γίνεται μια προσπάθεια προσδιορισμού των χειρισμών που λειτούργησαν ευεργετικά ή ανασταλτικά ως προς διαφορετικές πτυχές της πόλης.