Οι μεταμορφώσεις αποτελούν το πιο αντιπροσωπευτικό έργο του Ρωμαίου ποιητή Οβίδιου (20 Μαρτίου 43πχ 17) που έζησε στο αιώνα του Αυγούστου. Οι Μεταμορφώσεις αποτελούν ένα επικό ποίημα με 12.000 στοίχους που περιλαμβάνουν 250 μύθους, των οποίων η θεματολογία αντλείται κυρίως από την αρχαία ελληνική και  τη ρωμαϊκή μυθολογία. Το υλικό αυτό διαρθρώνεται σε μια χρονογραφική σειρά δεμένη με τεχνητούς δεσμούς, που ξεκινά από την αρχή του κόσμου και τελειώνει στην αποθέωση του Ιούλιου Καίσαρα. Στην ουσία ο ποιητής καταγράφει με αφηγηματική συνέχεια, μορφολογικό εύρος και θεματική ενότητα, έχοντας ως κύριο άξονα την μεταμόρφωση. Στο έργο αυτό λοιπόν, τόσο οι ελληνικοί όσο και οι ρωμαϊκοί μύθοι καταλήγουν  πάντοτε σε μία μεταμόρφωση Το σπουδαίο με την περίπλοκη αυτή συγγραφική δομή, είναι  ότι ο ποιητής δεν αρκείται σε μία περιγραφή των μύθων αλλά προβαίνει σε μια βαθιά ψυχολογική ανάλυση των χαρακτήρων του και μία ενδελεχή περιγραφή των συναισθημάτων τους. Πολλοί μιμήθηκαν την ποίηση του Οβίδιου κατά την Ύστερη Αρχαιότητα και το Μεσαίωνα και επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη δυτική τέχνη και λογοτεχνία. Ήταν ο τελευταίος από τους μεγάλους Αυγούστειους ποιητές που έζησε στις αρχές της pax Roman. Το έργο  αυτό μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κατά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και  όπως προαναφέρθηκε, άσκησε βαθιά επιρροή στις εικαστικές τέχνες αλλά και στο χώρο  του θεάτρου και της μουσικής. Κατά την σύγχρονη εποχή το υπό μελέτη έργο, λαμβάνει νέα διάσταση μέσα από το πρίσμα της ψυχανάλυσης και της ανθρωπολογίας διότι συνδέεται με βασικά στοιχεία του ψυχισμού όπως το όνειρο η παραίσθηση και το παραλήρημα. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στη διερεύνηση της επίδρασης των Μεταμορφώσεων του Οβίδιου στην τέχνη στην ψυχολογία αλλά και στην αρχιτεκτονική  του σήμερα, υπό πρίσμα της έννοιας της μεταμορφώσεως.