Η ανησυχία της σημερινής κοινωνίας είναι οτι το ανθρώπινο σώμα γίνεται αντιληπτό ως συνεχώς σε κίνδυνο μόλυνσης και ασθένειας. Η ίδια η πόλη θεωρήθηκε υπαίτια,έτσι αντιμετωπίστηκε ως πάσχον σώμα που χρειάστηκε «χειρουργικές» επεμβάσεις για την εξυγίανσή της. Στο νέο ιστορικό-περιβαλλοντικό πλαίσιο που βιώνουμε η φύση ανασχηματίζεται από την ανθρώπινη δράση. Η μεταβιομηχανική πόλη θεωρήθηκε ικανός παράγοντας να παραδίδει ιατρική περίθαλψη καθώς και να αποτελέσει μέσο ευημερίας. Το πρώτο μισό του 20ού αιώνα η αρχιτεκτονική δημιουργεί ένα νέο σύνολο τυπολογιών που ενσωματώνουν σύγχρονα ιδεώδη υγείας και υγιεινής. Σήμερα οι στρατηγικές σχεδιασμού περιλαμβάνουν επιδιόρθωση του περιβάλλοντος και θεραπευτική λειτουργία της αρχιτεκτονικής μέσω εξελιγμένων λύσεων. Εντούτοις η διαδικασία αποϊατρικοποίησης της αρχιτεκτονικής θα μπορούσε να επιτύχει λύσεις στη σφαίρα του κοινωνικού περιβάλλοντος.
Ενώ ο όρος ετεροτοπία είναι ιατρικός, περιγράφοντας την απόκλιση από το φυσιολογικό, ο Foucaultτον χρησιμοποίησε στα πλαίσια της αρχιτεκτονικής ταξινομώντας τις ετεροτοπίες σε δύο κύριους τύπους , της κρίσης και της απόκλισης και σε έξι αρχές που εμπίπτουν σε αυτές τις τυπολογίες. Η πέμπτη αρχή περιλαμβάνει ετεροτοπίες τελετουργίας ή καθαρισμού εν μέρει θρησκευτικού και εν μέρει υγιεινής που για την είσοδο σε αυτήν απαιτούνται καθορισμένες ενέργειες και πρακτικές.
Τα ιαματικά λουτρά των Καμένων Βούρλων με τα μεσόθερμα και σημαντικώς ραδιενεργά νερά με χλωριούχο νάτριο κίνησαν το κρατικό ενδιαφέρον λόγω της σπανιότητας των θερμομεταλλικών νερών τους που προτείνονται για την ίαση πολλαπλών παθήσεων. Αυτό τα κατέστησε μία από τις σημαντικότερες λουτροπόλεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
