Τι συμβαίνει στην πράξη της ανάγνωσης; Που ξεκινά και μέχρι που φτάνει; Σύμφωνα με τον Roland Barthes η ανάγνωση είναι κάτι το ατελεύτητο. Eίναι το κείμενο που γράφουμε μέσα μας όταν διαβάζουμε, ένα επικαθορισμένο φαινόμενο καθώς εμπλέκει διαφορετικά επίπεδα περιγραφής. Μπορούμε να αποδώσουμε μια δομή ή ένα πλαίσιο σε αυτή την παραγωγή;  Από την άλλη υπάρχει η επιτέλεση του έργου της γραφής. Η μελέτη του ψυχισμού του συγγραφέα είναι απαραίτητη για την κατανόηση της δημιουργικής διαδικασίας και της κειμενικής στρατηγικής του. Θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε             ως αρχιτέκτονα του ονείρου, δηλαδή της εσωτερικής αναπαράστασης του αναγνωσμένου κειμένου, που βιώνει ο κάθε αναγνώστης. Κατά πόσο όμως αυτό θα ήταν ηθικό αν σκεφτούμε ότι το εκάστοτε όνειρο περιέχει δομικά χαρακτηριστικά που επηρεάζονται από τα βιώματα, τις μνήμες, τις εμπειρίες, τις πολιτισμικές, ταξικές και ιδεολογικές πιέσεις του αναγνώστη; Πόσο μάλλον όταν και οι αντίστοιχες βιωμένες πιέσεις του δημιουργού έχουν αμβλώσει ή καθοδηγήσει το ίδιο του το έργο. Υπάρχουν άραγε κοινά στοιχεία στα όνειρα των αναγνωστών; Και άραγε, αν αυτοί οι αφηγηματικοί φαντασιακοί κόσμοι επηρεάζονται από τον πραγματικό, κατά πόσο μπορούν να θεωρηθούν φαντασιακοί;