Μέσω της συγκεκριμένης ερευνητικής εργασίας παρουσιάζεται μια νέα προσέγγιση του μνημείου των Μαγεμένων της Θεσσαλονίκης. Οι Μαγεμένες, υπήρξαν ένα από τα πιο εντυπωσιακά και αγαπημένα μνημεία της πόλης. Πρόκειται για μια κιονοστοιχία χτισμένη κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο που καταστράφηκε και μεταφέρθηκε στο Παρίσι το 1864 από τον Emmanuel Miller. Από τότε παραμένει ένας από τους θρύλους της πόλης. Η αρχαία κιονοστοιχία και τα γλυπτά της προσέλκυσαν το ενδιαφέρον πολλών Ευρωπαίων ταξιδιωτών, οι οποίοι αναφέρθηκαν σε αυτήν μέσω διάφορων περιγραφών, σχεδίων και μύθων. Με αφετηρία την ψυχαναλυτική θεωρία και με τη βοήθεια των ποικίλων αναφορών του παρελθόντος αλλά και του παρόντος στο μνημείο, θα επιχειρηθεί να γίνει μια διαφορετική ανάγνωση αυτού.

Η μέθοδος εργασίας που χρησιμοποιείται σε αυτήν την έρευνα καταλήγει σε έναν πιο δημιουργικό τρόπο μελέτης της ιστορίας. Η προσέγγιση της ιστορίας γίνεται με τη χρήση του ψυχαναλυτικού διαγράμματος «Schéma L» και της σχετικής θεωρίας για το «μερικό αντικείμενο», ως αναλυτικά εργαλεία. Το Σχήμα L, είναι ένα από τα πολλά διαγράμματα που χρησιμοποίησε ο Lacan για να απεικονίσει την εξέλιξη του ατόμου ως υποκείμενο, μέσω της σχέσης του με τα μερικά του αντικείμενα, τα οποία είναι τα αντικείμενα που συλλέγει ή συσχετίζει με συγκεκριμένες αναμνήσεις, σώματα και εκδηλώσεις. Προκύπτει, λοιπόν, ότι το Σχήμα L αποτελεί μια χωρική και χρονική μορφή ενώ τα μερικά του αντικείμενα βρίσκονται μέσα στην τρισδιάστατη απεικόνισή του και σχηματίζονται με την πάροδο του χρόνου. Με τον ίδιο τρόπο οι Μαγεμένες μπορούν να αναγνωστούν ως χωρικό σχήμα των κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Η συγκεκριμένη έρευνα δεν έχει ως στόχο τη διεξαγωγή κάποιου συγκεκριμένου συμπεράσματος ή τον σχηματισμό μιας ενιαίας οριστικής ιστορίας. Αντιθέτως, στοχεύει στη μελέτη του τρόπου με τον οποίο οι Μαγεμένες μιλάνε στο ασυνείδητο των ανθρώπων και στην δημιουργία ενός συνόλου πιθανών και «μερικών» ιστοριών.