Το θέμα που πραγματεύεται αυτή η έρευνα είναι το θέμα της εργασίας και της τεμπελιάς. Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν είναι απλά μία αναζήτηση που αμφιταλαντεύεται μεταξύ εργασίας και ελεύθερου χρόνου, δηλαδή αξιοποίησης του ημερήσιου χρόνου μας, δεδομένου ότι το αντικείμενο είναι πιο περίπλοκο και επηρεάζεται από διάφορες παραμέτρους οι οποίες σχετίζονται με την κοινωνία, την οικονομία και την ψυχολογία. Η έρευνα αυτή έχει ως στόχο να προβληματίσει το κοινό των αναγνωστών και να το κάνει να διερωτηθεί για τις συνθήκες στις οποίες ζει και εξελίσσεται. Μέσα από αυτήν την έρευνα θα γίνει μία προσπάθεια να επαναπροσδιοριστεί η έννοια της εργασίας και η σχέση του ανθρώπου με αυτήν, αλλά και η έννοια της αργίας δηλαδή της απραξίας και η αντίστοιχη σχέση που έχει ο άνθρωπος με αυτήν. Θα ήταν αναληθές να ισχυριστεί κανείς ότι οι απόψεις ποικίλουν, την στιγμή που στα περισσότερα, αν όχι σε όλα τα κοινωνικά πρότυπα ένας εργατικός άνθρωπος θεωρείται ενάρετο στοιχείο ενός συνόλου, σε αντίθεση με έναν τεμπέλη που θεωρείται το ακριβώς αντίθετο. Επομένως η έρευνα θα χρησιμοποιήσει στοιχεία έτσι ώστε, όχι να εναντιωθεί σε αυτά τα πρότυπα, αλλά να μηδενίσει την δυναμική που έχουν αποκτήσει αυτές οι έννοιες στην υπόληψη μας, και να επιτρέψει στον κάθε αναγνώστη να τις ξαναφανταστεί. Στο πρώτο μέρος του κειμένου θα αναλυθεί η φύση της εργασίας με τρόπο ορθολογικό, χρησιμοποιώντας στοιχεία από την ιστορία, την κοινωνιολογία και την οικονομία, ενώ στο δεύτερο μέρος θα σκιαγραφηθεί η έννοια της τεμπελιάς και του άεργου και η δύναμη που κρύβουν, με κατά κύριο λόγο φιλοσοφικές αναφορές. Αυτός ο διαχωρισμός προσέγγισης μαρτυρά διάφορα στοιχεία για την φύση –αν μπορεί να υπάρξει μία- της εκάστοτε έννοιας, και έγινε σκόπιμα αλλά και σχετικά αυτόματα κατ’ αυτόν τον τρόπο.