Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται την ανέγερση ενός Κέντρου Αποτέφρωσης Νεκρών (ΚΑΝ) σε παραθαλάσσια αδόμητη περιοχή μεταξύ του Δήμου Θερμαϊκού και του Αεροδρομίου Θεσσαλονίκης.  Ένας χωματόδρομος και μια στενή λωρίδα παραλίας χωρίζουν το ακίνητο από το θαλάσσιο μέτωπο.  Στην περιοχή κυριαρχούν οι οριζόντιες γραμμές, η αίσθηση της ερημιάς και η σιωπηλή κίνηση των αεροπλάνων με τον ήχο της απογείωσης και της προσγείωσης να χάνεται μακριά.

 Το κτιριολογικό πρόγραμμα περιλαμβάνει αίθουσες νεκρώσιμων τελετών, εγκαταστάσεις αποτέφρωσης, χώρους συνάθροισης και χώρο εναπόθεσης των τεφροδόχων (κολουμβάριο).  Σκοπός της αρχιτεκτονικής μελέτης είναι η δημιουργία ενός συμβολικού τόπου μνήμης και απόδοσης τιμής σ’ εκείνους που επιλέγουν την αποτέφρωση, όπως και η ήπια παρέμβαση στο τοπίο για την όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη και γαλήνια εμπειρία των οικείων τους. 

 Κεντρική ιδέα της σύνθεσης είναι η διάρθρωση τριών ξεχωριστών κτιριακών όγκων κατά μήκος μιας γραμμικής πορείας νερού που καταλήγει στο θαλάσσιο ορίζοντα.  Επιλέγεται καθαρή μορφολογία με λιτά περιγράμματα, χωρίς περιττά διακοσμητικά στοιχεία.  Μια σειρά μονών ή διπλών κιονοστοιχιών οργανώνουν τις όψεις και παίζουν με τις φωτοσκιάσεις και τις αντανακλάσεις στο νερό.  Ο υπαίθριος χώρος οργανώνεται με κεκλιμένες επιφάνειες πρασίνου αλλά και με μια ήρεμη λίμνη, ενώ περιμετρικά από το συγκρότημα αναπτύσσεται η αυτοφυής βλάστηση της περιοχής.