Αφορμή για την παρούσα εργασία με τίτλο «Locus Amoenus: Μια περιπλάνηση στο Λόφο των Νυμφών», αποτέλεσε μια σειρά από προσωπικά ερεθίσματα και ένα έντονο ενδιαφέρον για την ερωτική αρχιτεκτονική, την εικονογραφία του ερωτικού και ρομαντικού τοπίου, αλλά και τη σχέση της αρχιτεκτονικής με την επιθυμία σε ένα γενικότερο πλαίσιο, τα οποία αναλύονται ενδελεχώς στη συνέχεια. Η επιλογή του λατινικού όρου Locus Amoenus στον τίτλο, στηρίχθηκε στο πολυσήμαντο περιεχόμενο των δύο λέξεων, καθώς υποδηλώνουν τον χαρακτήρα του εγχειρήματoς της εργασίας. Το ουσιαστικό "locus" σημαίνει τόπος, χώρος, μέρος, λόφος. Το επίθετο "amoenus" που το συνοδεύει και το χαρακτηρίζει, σημαίνει "ειδυλλιακός, ευχάριστος" και αποτελείται από τρία βασικά στοιχεία: δέντρα, γρασίδι, νερό ή από κάποια ένωση ειδυλλιακών νησιών και μερικές φορές σχετίζεται με τον κήπο της Εδέμ. Ποιος είναι όμως ο Locus Amoenus και ποια χαρακτηριστικά του διαμορφώνουν την ταυτότητα ενός σύγχρονου αστικού τοπίου; Κατά πόσο αυτός ο τόπος σχετίζεται με την επιθυμία και την αρχιτεκτονική της επιθυμίας;

 Ο Λυκαβηττός δεν είναι ένας οποιοσδήποτε λόφος της πρωτεύουσας, ούτε απλά ένας χώρος πρασίνου. Είναι ένας χώρος με μυθολογική και πολιτιστική διάσταση, κάτι πολύ σημαντικό για την ταυτότητά του, ενώ αποτελεί το κυρίαρχο αστικό δάσος του κέντρου της πόλης. Αποτελεί «το μάτι της πόλης» που προσφέρει απόλαυση της πανοραμικής θέας, κάτι που το καθιστά «εμβληματικό τοπόσημο» τοπικής και υπερτοπικής σημασίας. Είναι το μέρος δηλαδή που ξεφεύγει ο άνθρωπος από την καθημερινότητα και γίνεται το καταφύγιο του. Τα στοιχεία που τον συνθέτουν, όπως τα μονοπάτια, οι λαβύρινθοι, τα δάση, οι σπηλιές, ενισχύουν το ειδυλλιακό και βουκολικό τοπίο που επιδρά θετικά στην ψυχική διάθεση του ανθρώπου. Έτσι, ο λόφος μετατρέπεται σε ένα σύγχρονο αστικό «locus amoenus» ενός εξαίσιου και ιδανικού χώρου όπου εκδηλώνεται η ερωτική επιθυμία και ο πόθος του περιπατητή για κατόπτευση και περιπλάνηση.