Τι πιο ζωντανό για μια πόλη από κόσμο να περπατάει, να κάθεται, να παίζει, να ζει (σ)τον αστικό ιστό; Ακόμα κι όταν οι δραστηριότητες αυτές αφορούν τον παραθαλάσσιο ιστό, τα δεδομένα είναι παρόμοια. Όταν, όμως, αυτός είναι ακατάλληλος να προσφέρει τέτοιες δραστηριότητες, τα δεδομένα αυτά εκλείπουν και ο εκάστοτε χώρος μπορεί να οδηγηθεί στην παρακμή.
Η παρούσα μελέτη έρχεται να παρουσιάσει τρόπους ενεργοποίησης ενός κομβικού τουριστικού τριγώνου με μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον. Σύνδεση, ένωση και ενεργοποίηση είναι οι λέξεις κλειδιά της σχεδιαστικής διαδικασίας. Προσδίδονται χρήσεις που αφορούν τόσο τους τουρίστες, όσο και τους κατοίκους του νησιού, δημιουργώντας μια υγιή και εποικοδομητική συνύπαρξη.
Δίνεται έμφαση στην πορεία από το εμπορικό παραλιακό μέτωπο προς το πιο πολιτιστικό, που είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Κολώνας, ενώ επανασχεδιάζεται και η πλατεία που βρίσκεται πλησίον. Τοποθετούνται εκ νέου τρία κτίρια. Δύο στο λιμάνι εκ των οποίων το ένα εξυπηρετεί την ακτοπλοΐα και παρέχει πληροφορίες τουριστικού ενδιαφέροντος, ενώ το άλλο αποτελεί έναν εκθεσιακό χώρο. Το τρίτο κτίριο βρίσκεται στην πλατεία και εξυπηρετεί τα ΚΤΕΛ Αίγινας.
Ταυτόχρονα, λαμβάνονται υπόψιν περιβαλλοντικά στοιχεία και εφαρμόζονται βιοκλιματικά κριτήρια, βελτιώνοντας, έτσι, το μικροκλίμα της περιοχής και όχι μόνο.
Μέσα από μια ανάλυση της ιστορίας της Αίγινας, της ιδιομορφίας της περιοχής, αλλά και προσωπικών βιωμάτων και εμπειριών, παρουσιάζεται μέσα από αυτήν την διπλωματική εργασία το αποτέλεσμα της μελέτης για την ενεργοποίηση και αναβάθμιση της περιοχής του παραλιακού μετώπου του λιμανιού της Αίγινας.
