Σε μια αναζήτησης μιας αρχιτεκτονικής, που μπορεί να ικανοποιεί τις ανάγκες των δύο σωμάτων, του φυσικού και του εικονικού, το metaforms, σχηματίζεται ως μηχανή προσωρινής αποθήκευσης και εκπαίδευσης σωμάτων, ενώ προτείνει μια νέα ερμηνεία της «άνεσης» για τον σύγχρονο πλάνητα. Δεν προσπαθεί να συμβαδίσει, προσπαθεί να φέρει σε επαφή πολλά διαφορετικά αλλά σύγχρονα χαρακτηριστικά, παράγοντας ένα πλαίσιο.Η νέα δομή σχεδιάζεται ως ένα εργαλείο, μια υποδομή που κατασκευάζεται μέσα από ένα συνονθύλευμα υπερτεχνολογιών αυτοματισμού προς ένα βιώσιμο μέλλον και στόχο την εξάλειψη του περιβαντολλογικού αποτυπώματος του κτιρίου. Μια κατακόρυφη χωρική ακολουθία, ικανή να συμπεριλάβει ακόμα και εκείνο που δεν υπάρχει, εκείνο που πρόκειται να δημιουργηθεί, μέσα από ένα εν εξελίξει εργοτάξιο και μια αέναη αφήγηση χωρικών και νοηματικών αναμονών. Η νέα δομήσχεδιάζεται ως ένα αυτό-κατασκευαζόμενο και αυτοσυντηρούμενο κτίριο που μαθαίνει στους χρήστες του τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να το κατασκευάσουν ενώ ταυτόχρονα τους επιτρέπει να συγκατοικούν μαζί του.Σχεδιάζεται, ως μια δυναμική κάθετη κοινότητα: ένας τρισδιάστατά εκτυπωμένος πύργος μικτής χρήσης που φιλοξενεί χώρους συν-κατοίκησης, συν-εργασίας, συνεδριάσεων, συν-εστίασης, συμμετοχής και ψυχαγωγίας, πράσινους χώρους, αποθήκες και εργαστήρια.

 Η νέα δομή απευθύνεται και αναζητά μια θέση στην πόλη του μέλλοντος. Δεν έχει συγκεκριμένο οικόπεδο, μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε πλαίσιο και να μεταμορφωθεί ανάλογα με τις εκάστοτε απαιτούμενες συνθήκες. Ο χώρος που ερευνάται κυρίως, είναι ο ασχημάτιστος εναέριος χώρος της πόλης, ο αέρας· ως δικαίωμα καθ’ ύψος δόμησης και ως ενδιάμεσος χώρος σε μια κατακόρυφη επέκταση. Οι μορφές εναλλάσσονται ακολουθώντας πιστά τις λειτουργίες, διαχωρίζοντας και δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον πολύ-προγραμματικό χαρακτήρα του κτιρίου-μηχανής. Στη νέα δομή ο μη προγραμματισμένος ενδιάμεσος χώρος συλλαμβάνεται ως ο κύριος χώρος του κτιρίου, μετατρέποντας όλη την εμπειρία σε μια διαδρομή, σε μια ανάβαση προς το μέλλον.Η συνεχής άνοδος είναι πανοπτική, επιτρέποντας μια επίμονη και ατέρμονη ανάγνωση της πόλης από ψηλά.