Η έννοια του διακόσμου (ornament) εγείρει διαχρονικά ερωτήματα και αντιφατικές ερμηνείες. Η πολύπλευρη φύση του, που αντιστέκεται σε κάθε ακριβή ορισμό, συνιστά έναν ηχηρό περιορισμό για την επίτευξη μιας σαφούς αντίληψης του χαρακτήρα του. Ο αρχιτέκτονας AdolfLoos, με το δοκίμιο του, με τίτλο ¨OrnamentandCrime¨, έθεσε τα θεμέλια της εννοιολογικής συζήτησης περί διακόσμου που συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Στόχος της ερευνητικής εργασίας είναι να παρέχει μια σύγχρονη ανάγνωση του ¨OrnamentandCrime¨ και μια βαθύτερη κατανόηση του πλαισίου στο οποίο γράφτηκε, των στοιχείων που πραγματεύεται και των θέσεων του Loos. Αυτό επιτυγχάνεται με τη βιβλιογραφική μελέτη του δοκιμίου του, το οποίο αποτελεί και το καθοριστικό κείμενο της ιδεολογίας του. Επιχειρείται μια εκ νέου ανάγνωση της γραφής του και των συμπερασμάτων που διεξήχθησαν από αυτή την ανάλυση, με σκοπό την επανερμηνεία και αποσαφήνιση του αμφιλεγόμενου και διφορούμενου περιεχομένου του. Τέλος, αναλύεται η αρχιτεκτονική πρακτική του Adolf Loos μέσα από την εξέταση ενός αριθμού έργων του, διαπιστώνοντας πώς μέσω της υλικότητας που χρησιμοποιούσε σ΄ αυτά ήταν σε θέση να εισάγει τον διάκοσμο με ένα διαφορετικό τρόπο που ξεπέρασε την απλή εφαρμογή και συνέδεσε την αρχιτεκτονική με τον πολιτισμό.