Το παρόν ερευνητικό ξεκινάει με  ερμηνεία του συνόρου - ορίου. Με βάση τα νέα σύνορα της Κύπρου , μεταφερόμαστε στην καινούργια πραγματικότητα και της συνθήκες αυτης.Πρόκειται για έναν χώρο που ορίζει τα σύνορα ενός κόσμου σε σχέση με έναν άλλον, έναν μεταβατικό, ενδιάμεσο χώρο, ένα χώρο προς την ετερότητα. Σκοπός είναι η ανάλυση των νέων αυτών συνόρων και τις ροές σε αυτόν, τοσο τις εσωτερικές όσο και τις εξωτερικές.   Η μελέτη της ιστορίας της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης του κράτους της Κύπρου μέσω βιβλιογραφικών πηγών, ντοκιμαντέρ και εντύπων της εποχής, στοχεύει στη κατανόηση πρός το προσφυγικό ζήτημα που πρωτοεμφανιστηκε το 1974.

Εστιάζοντας στις πραγματικότητες μιας κατάστασης πολέμου του παρόντος και του παρελθόντος καταλήγουμε στο κοινωνικοπολιτικό αυτο πρόβλημα, την προσφυγια που είναι ένα μόνιμο φαινόμενο. Είναι ένα μόνιμο φαινόμενο, συμβαίνει όλη την ώρα. Η έρευνα για τους προσφυγες της κυπριακής τραγωδίας συγκρίνεται με τη νέα προσφυγική ροή από τη Συρία. Οι πρόσφυγες ακροβατούν ανάμεσα σε δύο ζωές, αυτήν του παρελθόντος και αυτή του παρόντος,στην οποία πρέπει να αναδημιουργήσουν μια νέα κατάσταση για να ζήσουν και να γίνουν μέρος της κοινωνίας. Η λογική ότι ο εκτοπισμός είναι κάτι προσωρινός έχει δημιουργήσει στρατόπεδα σε όλη την Ευρώπη.  Ερώτημα στην κάθε περίπτωση είναι  γιατί δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτές τις ροές ανθρώπων που εισέρχονται και εξέρχονται και πώς η αρχιτεκτονική και ο σχεδιασμός καθιστούν τις πόλεις μας πιο προσαρμοστικές στη μετανάστευση.