Η αστικοποίηση, ως παγκόσμιο φαινόμενο από τα τέλη του 20ου αιώνα, και η αστική διάσταση της περιβαλλοντικής κρίσης οδήγησαν σε σκέψεις, έρευνες και διοικη-τικές δράσεις για μια βιώσιμη αειφόρο ανάπτυξη. Παράλληλα, η έλλειψη καλλιεργήσιμης γης, η μείωση του νερού, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, οι ανεπαρκείς ενεργεια-κοί πόροι, η φτώχεια στις χώρες του Τρίτου Κόσμου και η νεοεμφανιζόμενη επισιτιστι-κή κρίση στις χώρες του Αναπτυγμένου Κόσμου αποτελούν τους κύριους παράγοντες που ενισχύουν τον προβληματισμό για την βιωσιμότητα της αστικής συλλογικής ζωής και την παγκόσμια υγεία.

Έτσι, οι Αστικές Καλλιέργειες τοποθετούνται στην κορυφή της κριτικής-μελέ-της για τη δημιουργία βιώσιμων πόλεων με ποιότητα διατροφής, συλλογικής ζωής και με αρμονική εξισορρόπηση φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, συμ-βάλλουν στην αύξηση της συνολικής αποδοτικότητας του παγκοσμίου συστήματος πα-ροχής τροφίμων. Η Αστική Γεωργία, ως σύνολο πρακτικών για καλλιέργεια, επεξεργασία και διανομή τροφίμων ή μη βρώσιμων προϊόντων στις πόλεις ή στα περίχωρά τους, αποτελεί μια πραγματικότητα ανά τον κόσμο και επιδρά στο αστικό οικοσύστημα ποι-κιλόμορφα με άμεσα οφέλη για την κοινωνία, την οικονομία, τον πολιτισμό, το περιβάλ-λον και την ευημερία των πολιτών.

Ειδικότερα, το τεχνικό-πολεοδομικό μοντέλο της Κάθετης Καλλιέργειας εντός κτιρίων, η οποία βασίζεται σε συνέργειες με πολλούς κλάδους των Φυσικών Επιστημών, της Αρχιτεκτονικής, της Μηχανικής των Κατασκευών, της Οικολογίας συνδέοντας τις πρακτικές των ανθρώπων, υπόσχεται μια δυνατή λειτουργική λύση στην παραγωγή βρώσιμων και μη προϊόντων από ελεγχόμενες, υγιείς, χωρίς φυτοφάρμακα καλλιέργειες σε όλη την διάρκεια του έτους, με προβλέψιμες αποδόσεις και με ορθολογική διαχείριση των αστικών λυμάτων και της διακίνησης και διανομής των παραγόμενων προϊόντων.

Γίνεται κατανοητό πως η Αστική Γεωργία έχει μέλλον και πως ο άνθρωπος –ανοικτός στις προκλήσεις του μέλλοντος– έχει ‘’λύσεις’’ για το διαφαινόμενο επισιτιστι-κό πρόβλημα σε ένα ισορροπημένο περιβάλλον.