Το ποιητικό έργο της Joyce Mansour και της Μάτση Χατζηλαζάρου, στάθηκε η αφορμή για να ξεδιπλωθεί ο μικρός μεγάλος κόσμος του υπερρεαλιστικού κινήματος. Διερευνώνται, οι αρχές του, οι αξίες και τα όνειρά του σε σχέση με τις συνθήκες των τόπων όπου αναπτύχθηκε, εστιάζοντας στο Παρίσι, το Κάιρο και την Αθήνα του Μεσοπολέμου. Όλη αυτή η περιήγηση, σε συνδυασμό με ένα πλήθος στίχων της Mansour και της Χατζηλαζάρου που «ρωτούσαν και απαντούσαν», γέννησαν εν τέλει νέες σκέψεις γύρω από τη σχέση του σώματος με τον κόσμο μέσα και πέρα από αυτό.