Η εργασία μας είναι αποτέλεσμα παρατήρησης των ανθρώπων γύρω μας, που έρχονται και φεύγουν, διαμένουν σε πολλά μέρη, μετακινούνται συχνά, γνωρίζουν σαν την παλάμη τους πάνω από τρεις πόλεις, σε διαφορετική χώρα η καθεμία. Με βάση αυτό σκιαγραφήθηκε το σύγχρονο υποκείμενο που αποτελεί το κέντρο του ενδιαφέροντος μας. Επιλέξαμε τα ενδύματα ως κατεξοχήν αντικείμενα αυθαίρετων αλλά και αναγκαίων νοηματοδοτήσεων, ως πυρήνες προστασίας αλλά και συνομιλίας και φυσικά για την ιδιότητα τους ως τα πλέον κοινωνικά αντικείμενα. Τα αντιμετωπίσαμε ως καταλύματα αυτού του σύγχρονου υποκειμένου θέλοντας να σχολιάσουμε την έννοια της κατοίκησης, η οποία μπορεί να λαμβάνει χώρα πλέον στο σύνολο των υλικών και πνευματικών αγαθών που το συγκεκριμένο σύγχρονο υποκείμενο σε κίνηση φέρει ανά πάσα στιγμή. Επομένως, η έννοια της κατοίκησης παύει να προϋποθέτει το οίκημα ως αναγκαίο χαρακτηριστικό της.
Το project “ODYSSACK” αποτελείται από το ομώνυμο προϊόν που δημιουργήσαμε και παράλληλα από την “Οδύσσεια” κατασκευής και σχεδιασμού του συγκεκριμένου συστήματος αντικειμένων / ενδυμάτων. Πιο συγκεκριμένα το προϊόν αυτό είναι ένα ένδυμα - φορέας πραγμάτων, που από τη μια πλευρά αποτελεί ωδή στον σύγχρονο νομαδισμό και από την άλλη προωθεί έναν τρόπο ζωής, στον οποίο τα υποκείμενα είναι σε θέση να επιλέγουν τα paraphernalia τους με γνώμονα την επιθυμία - και όχι μόνο τη χρησιμότητα-, με αποτέλεσμα να προσαρμόζονται στο να πορεύονται με έναν μικρό αριθμό πραγμάτων και να αφήνουν πίσω τους οτιδήποτε περιττό. Το αποτέλεσμα της έρευνας και του σχεδιασμού μας χαρακτηρίζεται από τα στοιχεία της μεταβλητότητας και της προσαρμοστικότητας, βασιζόμενο στην πεποίθηση πως οι χρήσεις των αντικειμένων δίνουν περισσότερες δυνατότητες όταν είναι διττές ή μη συγκεκριμένες, ενώ παράλληλα η χρήση τους προκύπτει από μια δημιουργική διαδικασία συνδιαλλαγής με το υποκείμενο, αποκτώντας πιο εύκολα προσωπικό χαρακτήρα. Τέλος, σημαντικό στοιχείο για την διεκπεραίωση αυτής της εργασίας αποτέλεσαν οι παγιωμένες μορφές ενδύματος που κυκλοφορούν στην αγορά οι οποίες δεν έχουν τη δυνατότητα να συμπεριλάβουν την διαφορετικότητα των σωμάτων. Όταν τα προϊόντα καταφέρνουν να ικανοποιούν τα ακρότατα ενός φάσματος υποκειμένων, τότε σίγουρα με αυτά ο μέσος όρος μπορεί να φροντίσει μόνος του τον εαυτό του.