Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται την έννοια του flâneurκαι διερευνά αν υπάρχει η θηλυκή του εκδοχή, αν είναι αναγνωρίσιμη και εύκολα προσεγγίσιμη. Εξετάζεται τι σημαίνει σήμερα να είσαι μία flâneuseστον αστικό ιστό μιας πόλης και αν ο καπιταλισμός και τα κατασκευασμένα κοινωνικά πρότυπα επιτρέπουν την “άφοβη περιπλάνηση” στους δρόμους της Αθήνας.

Ξεκινώντας από τον Baudelaire, σκιαγραφείται η φιγούρα του άνδρα flâneurστο Παρίσι του 19ου αιώνα. Σύμφωνα με τον Benjamin, ο flâneurξεπερνά τα όρια ενός πραγματικού προσώπου και μετατρέπεται σε ένα εννοιολογικό εργαλείο.

Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζεται η έννοια της γυναίκας στα πλαίσια του δεύτερου και τρίτου κύματος φεμινισμού. Από την SimondeBeauvoirκαι την γνωστή της φράση «Δεν γεννιέσαι γυναίκα, αλλά γίνεσαι», ως την JudithButtler, την κατασκευή του κοινωνικού φύλου και τη σύγχρονη πολιτική των ταυτοτήτων, διερευνάται με ποιόν τρόπο ορίζεται, και αν εν τέλει ορίζεται, η έννοια της γυναίκας.

Με βάση τις μελέτες διαφόρων φεμινιστριών εξετάζεται αν οι γυναίκες και οι άνδρες αντιλαμβάνονται τον αστικό ιστό και κυκλοφορούν σε αυτόν με τα ίδια προνόμια και την ίδια άνεση. Το δίπολο δημόσιου και ιδιωτικού χώρου προκύπτει από την άτυπη κατανομή ρόλων που στο παρελθόν ήθελαν τη γυναικεία φιγούρα άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού, ενώ την ανδρική φιγούρα άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αστικό ιστό της πόλης;

Εν συνεχεία διερευνάται η θηλυκή διάσταση του flâneur, αυτή της flâneuseστον 19ο αιώνα, μέσα από την κριτική ανάλυση τεσσάρων φεμινιστριών. Εξετάζονται οι προεκτάσεις  των εννοιών flâneur/flâneuse/flânerie, κυρίως σε ότι αφορά τη δομή και συγκρότηση της δημόσιας και ιδιωτικής σφαίρας στον αστικό ιστό.

Στο τελευταίο μέρος αυτής της ερευνητικής εργασίας, γίνεται μια καταγραφή προσωπικών μου βιωμάτων, εμπειριών και συμβάντων που έλαβαν χώρα στην πόλη της Αθήνας τον προηγούμενο χρόνο, και αποτυπώνεται με τη μορφή νουβέλας μέσα από τα μάτια μιας φανταστικής σύγχρονης ηρωίδας, της Σίλβα.