Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται την έννοια της κοινωνικής κατοικίας – social housing μέσα από δύο συγκεκριμένα έργα. Αναπτύσσονται οι ιστορίες δύο χαρακτηριστικών περιπτώσεων μοντερνισμού - μπρουταλισμού, του Robin Hood Gardens στο Λονδίνο και του Bijlmermeer στο Άμστερνταμ, μελετώνται οι αρχές του σχεδιασμού με κοινωνικό χαρακτήρα επιπλέον όμως και ο ρόλος των φορέων που συμμετέχουν στη διαχείριση του έργου. Στο πρώτο μέρος γίνεται μια γενικότερη εισαγωγή στην έννοια της συλλογικής κατοίκησης. Στο δεύτερο μέρος παρουσιάζεται αναλυτικά η ιστορία του Robin Hood Gardens, που σχεδιάστηκε από τους Alison & Peter Smithsons στο Λονδίνο τη δεκαετία του ’60. Αναφέρονται τα χαρακτηριστικά του σχεδιασμού, το κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκε και πως αυτό τον επηρέασε, καθώς και οι λόγοι που οδήγησαν στην κατεδάφιση του. Στο τρίτο μέρος παρουσιάζεται η ιστορία του Bijlmermeer, το οποίο χτίστηκε ως μια πόλη του μέλλοντος στο Άμστερνταμ από τον Siegfried Nassuth την ίδια περίπου εποχή. Μέχρι την πρόσφατη ανακαίνιση του κτηρίου του, Kleiburg το 2016, καταγράφεται η διαδικασία σχεδιασμού όπως ζητήθηκε από τον Δήμο, αλλά και οι διάφορες εναλλακτικές προτάσεις που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ. Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος συγκεντρώνονται και συγκρίνονται τα χαρακτηριστικά των δύο έργων επισημαίνοντας κάποια συμπεράσματα και προβληματισμούς.