Με έναυσμα την θεωρία του Φουκώ περί ετεροτοπίας, η παρούσα ερευνητική εργασία έχει ως αντικείμενο μελέτης την αναγωγή και την αναδιατύπωση της θεωρητικής βάσης της ετεροτοπίας στα δυνητικά περιβάλλοντα. Σε μία κοινωνία που πλέον δεν οριοθετείται αποκλειστικά με γεωγραφικούς όρους, η ετεροτοπολογία ερμηνεύει τους δυνητικούς χώρους και παράλληλα επανερμηνεύεται από αυτούς. Σκοπός είναι η ερμηνεία των δυνητικών περιβαλλόντων και η χωρική τους προσέγγιση, ενώ παράλληλα διερευνάται πως η η βιωματική εμπειρία του χώρου αντικατοπτρίζεται στο δυνητικό χώρο. Προσπαθώντας να προσεγγίσουμε θεωρητικά τις έννοιες ετεροτοπία- δυνητικότητα και την πιθανή σύζευξη αυτών θέτουμε τα εξής ερωτήματα:

α)Εξηγείται μέσω μίας χωρικής θεωρίας η δυνητική πραγματικότητα; Και αντίστροφα, β) η νέα κοινωνία των δυνητικών περιβαλλόντων επαναπροσδιορίζει ήδη διατυπωμένες θεωρητικές αρχές; γ) Ποιά είναι η νέα υπόσταση του χωροχρόνου; Και, εν κατακλείδι, δ) θα μπορούσαν τα δυνητικά περιβάλλοντα να χαρακτηριστούν ετεροτοπίες;

Ξεκινώντας, στα πλαίσια αυτής της διερεύνησης, προσπαθούμε να αποσαφηνίσουμε την έννοια της ετεροτοπίας, παραθέτοντας τη θεωρία του Φουκώ περί άλλων τόπων. Προσεγγίζοντας την ετεροτοπία ως μια γενική θεώρηση για «διαφορετικές» μεταίχμιες χωροθεσίες, εστιάζουμε σε προσεγγίσεις και κριτικές θεωρητικών, βασισμένες στην ιδέα του έτερου τόπου. Στη συνέχεια, η ίδια αποσαφήνιση επιχειρείται και για την έννοια του δυνητικού. Αναλύοντας τη σημασία της δυνητικότητας και το εύρος των πραγματικοτήτων γίνεται η εισαγωγή για τον ορισμό της δυνητικής πραγματικότητας. Εντοπίζοντας τα κοινά σημεία και την εννοιολογική συνέχεια  των δύο ορισμών καταλήγουμε στην σύζευξή τους, δηλαδή σε αυτό που ονομάζουμε δυνητικές ετεροτοπίες.

Εν κατακλείδι, αποκαλύπτεται μία έμπρακτη σύνδεση της ετεροτοπίας και της δυνητικότητας, που αιτιολογεί τον όρο δυνητικές ετεροτοπίες. Η χωρική θεωρία του Φουκώ επαναπροσδιορίζεται, στο σήμερα, μέσω των δυνητικών περιβαλλόντων, που σκηνοθετούν τη θεωρητική βάση και την πραγματώνουν μέσα σε ένα τοπίο φαντασιακό, αλλά ελεγχόμενα σχεδιασμένο. Ταυτόχρονα, μέσω της δυνητικής εμπειρίας του χώρου μπορούμε να αντιληφθούμε την ίδια τη θεωρητική βάση, αφού οι αρχές της “ενσαρκώνονται”, αποκτούν, δηλαδή χώρο.