Η παρατήρηση του πρώτου και βασικού καταλύματος στον πλανήτη από τον άνθρωπο, την καλύβα, δίνει μια γενικότερη ιδέα της κατοίκησης πάνω σε μια ανθρωποκεντρική βάση. Η κινητικότητα του καταλύματος από την ελάχιστη υποδομή του νομαδισμού μέχρι σήμερα έχει προσφέρει στην αρχιτεκτονική αλλά και στην ανθρωπότητα μεγάλες ανακαλύψεις ώσπου τελικά να εξελιχθεί σε μία από τις εκδοχές κοινωνικής οργάνωσης στον σύγχρονο κόσμο. Στην άλλη κατεύθυνση, υπάρχουν οι εγκατεστημένοι πληθυσμοί και η μόνιμη, σταθερή κατοίκηση μεταξύ των οποίων παρατηρούνται τα μέλη της ως νομάδες στο ίδιο το σπίτι τους. Την ίδια ώρα, η παγκοσμιοποίηση ωθεί προς σύγχρονες μορφές νομαδισμού, εφόσον τα πάντα κινούνται, από τα κεφάλαια ως την εργασία. Οι σύγχρονες κοινωνίες φιλτράρουν τα χαρακτηριστικά των πληθυσμών που υποδέχονται βάσει οικονομικό-πολιτικών κριτηρίων, καλλιεργώντας έτσι πολλές φορές την αδικία και την ανισότητα.
Η κινητικότητα αυτή στο σύγχρονο κόσμο έχει εντελώς διαφορετικές συστάσεις, σε σχέση με τις συνθήκες που επέφεραν τη κινητικότητα στους νομάδες. Οι νομάδες εφηύραν το νομαδικό τρόπο ζωής ως απάντηση στη διαβίωση σε δυσμενή περιβάλλοντα (όπως εκείνο της ερήμου ή της στέπας), ενώ οι σημερινοί νομάδες , εκ-τοπισμένοι, αναγκάζονται να επιβιώσουν σε συνθήκες μετακίνησης ενώ έχουν ζήσει μέρος της ζωής τους ως μόνιμοι κάτοικοι ενός τόπου. Η απεδαφοποίηση των σύγχρονων νομάδων εμπεριέχει την συνθήκη της μνήμης, της νοσταλγίας, της ανάγκης για καλύτερη ζωή, καθώς υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους είτε με τη βία (λόγο πολέμων ή αναταραχών), είτε εμμέσως εξ αιτίας συνθηκών gentrification ή απλά λόγο δυσμενών οικονομικών συνθηκών.
Οι δύο έννοιες του νομαδισμού και του εκτοπισμού, οι οποίες αρχικά φαίνονται αντιφατικές, προσδιορίζουν το θέμα, συνδέοντάς το με την κατοίκηση. Στο σύγχρονο κόσμο και με βάση τα οικονομικο-πολιτικά συμφέροντα η ουσιαστική κατοίκηση γίνεται όλο και πιο σπάνια και η μονιμη-σταθερή κατοίκηση τίθεται όλο και περισσότερο σε αμφισβήτηση. Ο ρόλος της αρχιτεκτονικής σ αυτό το σύγχρονο κόσμο είναι να προσπαθήσει να αντιταχθεί σ αυτές τις πρακτικές και ναι εργαστεί ως προς τη δημιουργία τόπων που προάγουν την οικειοποίηση με το περιβάλλον και την ενσωμάτωσή του σε αυτό.