Αντικείμενο του ερευνητικού θέματος αποτελεί η μελέτη της δυναμικής δεκαετίας του 90’ και του 00’ για την ολλανδική αρχιτεκτονική καθώς και η ανίχνευση εκείνων των συνθηκών που την διαμόρφωσαν. Το παρόν θέμα δεν επιχειρεί να προβάλει μία μονοδιάστατη ιστορική ανασκόπηση μέσω μόνο μιας καταγραφής έργων, σημαντικών εθνικών αρχιτεκτόνων και γεγονότων στην ολλανδική πραγματικότητα, αλλά να αναδείξει την «Dutch» ταυτότητα μέσω της ανάλυσης των στοιχείων που συγκροτούν την ολλανδική κοινωνία, πόλη και πολιτισμό, το τοπίο στις Κάτω Χώρες καθώς και τις διεθνείς εξελίξεις στην ιστορία και θεωρία της αρχιτεκτονικής. Ορόσημο και σημείο εκκίνησης της μελέτης στάθηκε η ενδιαφέρουσα εικονογράφηση στο περιοδικό METROPOLIS (01.2011) που αναδεικνύει το Γραφείο Μητροπολιτικής Αρχιτεκτονικής (ΟΜΑ) και τον Rem Koolhaas ως αρχή μίας σύγχρονης τοπικής γενεαλογίας σχέσεων νέων αρχιτεκτόνων και αρχιτεκτονικών ομάδων με διεθνείς προεκτάσεις.

Αρχιτεκτονικά έργα της σύγχρονης ολλανδικής παραγωγής, ως αποτύπωμα σύγχρονων χειρονομιών και συνθετικής σκέψης συγκεντρώνονται και μελετώνται εντατικά με εργαλεία την ανάλυση, την σύγκριση, την διάκριση βασικών χειρονομιών τόσο τεκτονικών/ δομικών, όσο και στρατηγικών (π.χ. πρόγραμμα), την ομαδοποίηση και την παραγωγή διαγραμμάτων ως μέθοδο οργάνωσης εννοιών και εξαγωγής συμπερασμάτων. Η ερεύνα τείνει να εξετάζει ένα δίκτυο ολλανδικών παραδειγμάτων υπό το πρίσμα του αρχιτεκτονικού προγράμματος και την συνδιαλλαγής του με το αρχιτεκτονικό σώμα. Μορφή και πρόγραμμα, υπό την επενέργεια τοπολογικών και προγραμματικών μετασχηματισμών, ορίζουν εν τέλει και την νέα «Dutch» ταυτότητα, τροφοδοτώντας την με μία σειρά ριζοσπαστικών καινοτομιών.