Η αρχιτεκτονική των ορεινών οικισμών του Δ. Ιστιαίας, σύμφωνα με τα συμπεράσματα που απορρέουν από τη σχετική μελέτη που έγινε στα πλαίσια του ερευνητικού θέματος, έχει καθαρά λαϊκό χαρακτήρα. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την πρόσφατη ιστορία του τόπου καθώς αντανακλά την καθημερινή ζωή και τις ειδικές συνθήκες διαβίωσης, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα σημαντική και άξια προς διατήρηση.
Παράλληλα, έρευνα που έγινε για τις σημερινές συνθήκες της περιοχής έδειξε μια φθίνουσα πορεία που οφείλεται κατά κύριο λόγο στην ανεργία. Η διπλωματική εργασία στηρίζεται στα συμπεράσματα του ερευνητικού θέματος. Χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο αφορά την τόνωση της περιοχής με την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Προτείνεται η ενοποίηση των οικισμών μέσω ενός πολιτιστικού δικτύου. Σε κάθε οικισμό προτείνεται μία πολιτιστική χρήση που στεγάζεται σε συγκεκριμένα παραδοσιακά κτίρια με κριτήριο την προβολή της τοπικής αρχιτεκτονικής.
Το δεύτερο μέρος αφορά προτάσεις σε επίπεδο αρχών για τη διατήρηση και βελτίωση της φυσιογνωμίας των οικισμών. Προτείνεται η προστασία και ανάδειξη των παραδοσιακών κτιρίων.
Αυτό προϋποθέτει τη διατήρηση του χαρακτήρα τους και της ατμόσφαιρας που τα χαρακτηρίζει με επεμβάσεις που θα διατηρούν τη μορφή, την κατασκευή και τα υλικά δομής και με την απομάκρυνση αυθαίρετων προσθηκών-βοηθητικών χώρων που αλλοιώνουν την όλη εικόνα του. Στο πλαίσιο αυτό διερευνώνται διαγραμματικά διάφοροι τύποι προσθηκών που θα μπορούσαν να προστεθούν χωρίς να παραβλάπτουν αισθητικά τα σύνολα καθώς αυτές επιβάλλονται για την κάλυψη των αναγκών της καθημερινής ζωής.
Το τρίτο μέρος αφορά τη μελέτη τριών κτιρίων, με διαφορετική λειτουργία στο χώρο, σε ισάριθμους οικισμούς, ένα καφενείο (δημόσιος χώρος), την κατοικία του τούρκου αγά (η εξουσία) και μια κατοικία αντιπροσωπευτική της μεσαίας τάξης.
Με τις νέες χρήσεις που προτείνονται προβλέπεται η διατήρηση των κτιρίων στην υφιστάμενη μορφή τους με ελάχιστες παρεμβάσεις και παράλληλα προτείνεται η επέκτασή τους σε νέες κατασκευές. Στο σχεδιασμό των νέων κτιρίων εφαρμόζεται διαφορετική λογική σε συνάρτηση με το υφιστάμενο κτίσμα. Στην περίπτωση του καφενείου που πρόκειται για μικρών διαστάσεων κτίριο, η προσθήκη ακολουθεί τη λογική της δομής του παλαιού με επιμέρους τροποποιήσεις ώστε να είναι ευδιάκριτη.
Στις άλλες δύο περιπτώσεις που αφορούν μεγαλύτερα κτίρια, στον σχεδιασμό των νέων κατασκευών επιλέγεται η αντίθεση. Στους κλειστούς γεωμετρικούς όγκους, τα νέα κτίρια διαλύονται σε επίπεδα, ενώ τηρούνται κάποιες αρχές γενικού χαρακτήρα που απορρέουν από τα υφιστάμενα.
Και στις τρεις περιπτώσεις, στον σχεδιασμό περιλαμβάνεται και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου, η οποία στοχεύει στη διατήρηση της αρμονικής σχέσης φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος.