Την τελευταία δεκαετία φαίνεται ότι η τεχνολογία εισέρχεται όλο και περισσότερο στην καθημερινότητα του ατόμου. Τα δίκτυα επεκτείνονται συνεχώς και μοιάζουν να είναι «πανταχού παρόντα» ενώ παράλληλα οι χρήστες προσκολλώνται όλο και πιο πολύ στις εξατομικευμένες υπηρεσίες που τους παρέχονται μέσω του διαδικτύου και των σύγχρονων τεχνολογιών. Ζητήματα προκύπτουν ωστόσο όσον αφορά τα παραγόμενα δεδομένα, που συλλέγονται, αποθηκεύονται και αξιοποιούνται από τρίτους ενισχύοντας την επιτήρηση, την εμπορευματοποίηση και την άσκηση εξουσίας. Συγχρόνως, οι δυνατότητες που έχει το άτομο να αντισταθεί στο σύγχρονο αυτό μοντέλο μοιάζει να περιορίζονται συνεχώς λόγω της καθολικής συνδεσιμότητας. Διερευνούνται λοιπόν οι δυνατότητες αποσύνδεσης από τα δίκτυα στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον, ως μία προσπάθεια επαναπροσδιορισμού των ορίων της συνδεσιμότητας. Το εγχείρημα αποσκοπεί στην ικανοποίηση μίας αναδυόμενης ανάγκης· να βρεθεί κανείς εκτός δικτύου. Έτσι, επιχειρείται η ανάδειξη ενός νέου δικτύου που λειτουργεί παράλληλα με το ήδη υπάρχον και βασίζεται σε άλλα ώστε να διαδοθεί. Ξεκινώντας από το αστικό δίκτυο και την πόλη του Βόλου η δράση επεκτείνεται στο εθνικό δίκτυο και εν συνεχεία στο δίκτυο της Μεσογείου, βασιζόμενη σε ένα σενάριο διάδοσης και εδραίωσης της ανάγκης για αποσύνδεση. Αποσκοπεί στην ανάδυση μίας νέας  κοινότητας με κοινές ανησυχίες και στόχο τον επαναπροσδιορισμό της καθολικής δικτύωσης.